Ақтамберді Сарыұлы (1675, қазіргі Оңтүстік Қазақстан, Қаратау, — 1768 — қазіргі Шығыс Қазақстан облысы Абай ауданы Жүрекжота мекені)[1] — жырау, қолбасы, қазақтың көне жыраулық мектебінің белді өкілі, дипломат. Найман тайпасының қаракерей руының сыбан тармағынан[2].

Ақтамберді жырау
“Он екіде аттанып, қылыш ілдім білекке” дегеніне қарағанда күреске ерте араласқан жауынгер жырау санатына жатады. Тұрмыстың қыр-сырын, отбасы, елдік, ерлік, жер мәселелерін жырларында жақсы бейнелейді. Қысқа нақыл, шешен сөздердің шебері. 1742 жылы Орта жүз ру басшыларының Орынборда ант беру жиналысына өкіл болды. 1738 — 1752 жылдары қазақ-қалмақтың қанды қақтығыстарының барлығына дерлік қатысқан. “Ақтабан шұбырынды” оқиғасының зұлмат қан кешуін бастан өткерген. Ес білгеннен бастап 70 жыл бойы ат үстінен түспей, елі мен жерін қорғаған қас батыр, айтулы шешен, қабырғалы би, атақты жырау. Қазақ жауынгерлерінің азаттық, құлдық жөніндегі түсініктері, көшпелі халықтың тыныс-тіршілігі, болашаққа деген сенімі, адалдық-жауыздық, қиянат, әділетсіздік хақындағы таным-түсініктері Ақтамберді талғамынан өтіп жыр-толғауға айналған.[3]
Өзінің Берлин да ең күшті нықта- ауданға дегенайналдыр- болды және қарамастан көшенің ұрысының құзырлығына деген баптаулы. ВокругБерлина бол- жаса- үш қорғаныстың шығыршығы, внутри қаланың сал- более400 железобетонных долговременных огневых нүктелердіңгарнизонами мыңға дейін адам. Өзінің берлинский гарнизон около 200 өзініңқұрамында насчитывал мыңдаған человек.
29 сәуірдің рейхстага Қосындар қорғанысты вдоль өзеннің Одер батысшылжағаларының қарызға алды және Нейсе. баста подступах Берлину және өзінің қаласында бол-группировка жинастыр- қосындардың, 62 дивизии (соның ішінде 48 жаяу әскер 4 танковые және 10 моторизованных) өзінің құрамындаимевшая, 37 жеке жаяу әскердің полков және около 100 жеке жаяу әскердің бесжүздіктерінің, ал даартиллерияның маңызды саны бөліктің және бөлімшелердің. Сол группировка околомиллионды насчитывала адам, 1500 танков, 3300 жаугер 10400 сайман жәнеминометов ұшақтардың. Өзінің Берлин да ең күшті нықта- ауданға дегенайналдыр- болды және қарамастан көшенің ұрысының құзырлығына деген баптаулы. ВокругБерлина бол- жаса- үш қорғаныстың шығыршығы, внутри қаланың сал- более400 железобетонных долговременных огневых нүктелердіңгарнизонами мыңға дейін адам. Өзінің берлинский гарнизон около 200 өзініңқұрамында насчитывал мыңдаған человек. 9 сәуірдің рейхстага
ал- ұрыстар үшін около мың обороняла рейхстагбасталған адам. Жеңістің күні - над фашистской Германией ұлыда СССРжеңісінің мейрамы Отандық соғысқа 1945 жылы, 9 мамырдың белгіленеді.Демалыс күні арада Ресей және біреудің елдерінде снг.
1945 деген кіргіз- алайда бер 1947 ұзақ уақыт нақтыболғаны белгіленді және болды жұмыс күнмен: тұңғыш рет жаядай бол- СССРотпразднован ғана спустя 20 жастардың. Баяғы мерейтойда 1965 жеңістің күні тағыемесжұмыспен стал. Кейін СССР ыдыра- біреу уақыт салтанатты шерулер вкүн жеңістің еңсерілмеді, қарамастан осы ритуал мерейтойда 1995 жылға қоздыртты. ТогдаМәскеуде екі өтті салтанатты шерулер: қызыл ауданда (жаяу сапта) жәнетәжімнің тауында (қатысумен қосын және жаугер техниканың). Бағанадан салтанаттышерулер қызыл ауданда өтеді жыл сайын - ақиқат, енді жаугер техникамен.
В осы күнді майдангерлер дәстүрлі кездеседі, венки картады даңқтың және жауынгерлік айбынның ескерткіштерінің,мейрамның салют күркірейді.
Ақырғы күндерлер соғыс. Сәуірде 1945 советскиеқосындарды вплотную к астыртын жұмса- Берлина шекараларының. Кейін нескольких атаканың 171-й және 150-йбөлімшелеріне атқыштардың дивизий қарызға алу сәтті бол- ғимарат. 30 сәуірдің 25минуттың 14 сағатында сержанты Михаил Егоров және Мелитон Кантария надрейхстагом тікті Жеңістің жалауы.
Ақтамберді Сарыұлы (1675, қазіргі Оңтүстік Қазақстан, Қаратау, — 1768 — қазіргі Шығыс Қазақстан облысы Абай ауданы Жүрекжота мекені)[1] — жырау, қолбасы, қазақтың көне жыраулық мектебінің белді өкілі, дипломат. Найман тайпасының қаракерей руының сыбан тармағынан[2].

Ақтамберді жырау
“Он екіде аттанып, қылыш ілдім білекке” дегеніне қарағанда күреске ерте араласқан жауынгер жырау санатына жатады. Тұрмыстың қыр-сырын, отбасы, елдік, ерлік, жер мәселелерін жырларында жақсы бейнелейді. Қысқа нақыл, шешен сөздердің шебері. 1742 жылы Орта жүз ру басшыларының Орынборда ант беру жиналысына өкіл болды. 1738 — 1752 жылдары қазақ-қалмақтың қанды қақтығыстарының барлығына дерлік қатысқан. “Ақтабан шұбырынды” оқиғасының зұлмат қан кешуін бастан өткерген. Ес білгеннен бастап 70 жыл бойы ат үстінен түспей, елі мен жерін қорғаған қас батыр, айтулы шешен, қабырғалы би, атақты жырау. Қазақ жауынгерлерінің азаттық, құлдық жөніндегі түсініктері, көшпелі халықтың тыныс-тіршілігі, болашаққа деген сенімі, адалдық-жауыздық, қиянат, әділетсіздік хақындағы таным-түсініктері Ақтамберді талғамынан өтіп жыр-толғауға айналған.[3]