Женские халаты " Шапан "- самая обычная одежда, которую носили многие представители небогатых семей, и иной верхней одежды они не имели. Главное отличие женского халата от мужского состояло в том, что для женского шапана подбирали более яркие расцветки тканей. Украшали праздничные халаты очень скромно - каймой из ткани другого цвета, которая одновременно служила и для долговременной сохранности шапана. Это объясняется и тем, что со второй половины 19 века шили нарядные камзолы.Особенно красивым был свадебный наряд невесты - обязательная до начала 20 века часть приданого девушки. Его шили из дорогой ткани (сукна, бархата, атласа), чаще красного цвета с очень длинными ложными рукавами, зашитыми внизу, украшали вышивкой и различными украшениями.
Отбасы шағын мемлекет" демекші, өз отбасымды, әрине, айрандай ұйыған, тату тәтті, бірлікте өмір сүріп жүрген қарапайым қазақ отбасылардың біріміз. Қара шаңырағымыздың ақылшысы, арқа сүйеріміз – жан әкешім, "Әке- асқар тау, Ана- етегіндегі бұлақ, Бала-жасындағы құрақ" -деп тегін айтылмаған болар. Ата-анасын, аға-сіңлілерін сыйлай білген, жақындарына жақсылық тілеген адам, менің ойымша, болашақта қоғамда да ізгі ниеті арқылы еліне, оның дамуына көп септігін тиетінін күмәнданбаймын. Осының бәрі "Ұяда не көрсең, ұшқанда соны ілерсің... "деген мақалға сай келіп тұр. Яғни отбасында көрген тәлім, жадына тоқыған тәрбиенәң арқасында көкірегі ояу, есті болып өсуіміздің кепілі . "Үлкенге-құрмет, кішіге-ізет" демекші ,сыйласу арқылы бірлікте өмір сүреміз. Еркелігімізді, аяқ шалынған .қателескен кездергі қателігімізді түсініп кешіре білгендер кезінде ақыл-кеңесін аямайтын, осы дүниенің тек тәтті тұстарын көрсетуден, жақсылыққа итермелеуден жалықпайтын әке шешеміз. Бірін-бірі демеп, сүйеу бола біліп, өмір бойы ынтымағы жарасқан отбасы қатарынан қалмаудан үміттенемін. Мен өз отбасымды мақтан тұтамын. такое пойдет?)
Женские халаты " Шапан "- самая обычная одежда, которую носили многие представители небогатых семей, и иной верхней одежды они не имели. Главное отличие женского халата от мужского состояло в том, что для женского шапана подбирали более яркие расцветки тканей. Украшали праздничные халаты очень скромно - каймой из ткани другого цвета, которая одновременно служила и для долговременной сохранности шапана. Это объясняется и тем, что со второй половины 19 века шили нарядные камзолы.Особенно красивым был свадебный наряд невесты - обязательная до начала 20 века часть приданого девушки. Его шили из дорогой ткани (сукна, бархата, атласа), чаще красного цвета с очень длинными ложными рукавами, зашитыми внизу, украшали вышивкой и различными украшениями.