Қоғамдық көлiктi пайдалану кезiндегі ережелер
Қоғамдық көлікті пайдалану кезінде жолаушыларға келесідей тыйым салынады:
1) Өз аты-жөнi жазылған жүру билетiн басқа адамға пайдалануы үшiн беруге;
2) Көлiкте шылым шегуге және салонның iшiн ластауға;
3) Спирт iшiмдiктерiн iшуге және қоғамдық тәртiптi бұзуға;
4) Көлiк iшiндегi есiк жанындағы тепкiшекте тұруға;
5) Қозғалыс кезiнде көлiктiң iшiне кiруге және шығуға;
6) Есiктердiң ашылуына және жабылуына кедергі келтіруіне;
7) Көлiктiң iшкi жабдықтарын бүлдiруге;
8) Жүктердi орындыққа қоюға және жарылу, жану қаупi бар, улайтын және адамның денесiн жыратын және кесетiн заттарды тиiсiнше дұрыстап орамайынша алып жүруге және қорапқа салынбаған қару-жарақтарды, көлемi 100х50х30 см-ден асатын үлкен жүктi, ұзындығы 190 см-ден асатын заттарды алып жүруге;
9) жүкті отыратын орынға қоюға;
10) Көлiк салонына лас киiмдермен кiруге;
11) Жүргiзушiнi алаңдатуға;
12) Жануарлармен кіруге;
13) Тамақпен кіруге тыйым салынады.
14) Жол жүру билетін сапардың соңына дейін сақтап, тексеріс болған жағдайда тексерушіге көрсету қажет.
Сонымен қатар әрқашан үлкен кісілер мен балалы аналарға орын ұсыну керек!
Хикаят (Әпсана) (парсы, апсанс - аңыз, араб, хикаят - әңгіме) - қазақ фольклорлық прозасының жанры. Бұл терминді орыс, Еуропа әдебиеттерінде қалыптасқан легенда (лат. legenda) - ұғымының баламасы ретінде қазақ фольклортануына С.Қасқабасов енгізген. Әпсана - бағзы бір замандарда болыпты-мыс делінетін оқиғаларға немесе пайғамбардың, әулие-әнбиелердің ғажайып істерін баяндайтын діни сюжеттерғе негізделген, сондай-ақ нақтылы тарихи, кітаби дерек, тиянағы жоқ, таза қиялдың жемісі ретінде туған, фольклорлық прозаның көркемдік сипаты мейлінше қанық үлгісі. Әпсанадан аңызға да, мифке де, ертегілерге де тән жанрлық белгілер бірдей ұшырасады. Оқиғаның тым көне, архаикалық сипаты белгілі бір идеялық, тақырыптық бағдарды діттейтін сюжеттік-композициясын шарттылықтың басымдылығы, көп нұсқалық - әпсананың негізгі ерекшеліктері әпсана шартты түрде тарихи-мекендік, діни-кітаби, әлеуметтік-утопиялық деп үшке бөлінеді. Тарихи-мекендік әпсана есте жоқ ескі дәуірде өткен оқиғалар, тарихи тұлғалар жайына арналады (Ескендір Зұлқарнайын, Қызыр, Қорқыт туралы әпсана). Діни- кітаби әпсана құран хикаяларын мазмұндап, әулиелердің тағдыр-талайын, тіршілік тауқыметін, т.б. өзек етеді (Мысалы: Аюп, Мұса, Әзірет Әли, Нұх, т.б. туралы әпсаналар). Ал әлеуметтік-утопиялық әпсаналар халықтың тәңірі қалаған абат мекен Жеруйық хакындағы ой-арманынан туындайды (Асан қайғы, Абат, Өтеген батыр іздейтін Жерұйық, Жиделі-Байсын туралы әпсаналар).