Төрт түлік – мал: түйе, жылқы, қой, сиыр. Қазақ халқы осы төртеуін төрт түлік деп атаған. Ауыз әдебиетінде “төрт түлік малды құрадың” деген тіркес жиі кездеседі. Бұл дәулетіне сәулеті сай адамдарға арналып айтылған. Мысалы, “Байбөрі деген бар екен, Байбөрі малға бай екен, Төрт түлігі сай екен...” (“Алпамыс батыр” жырынан). Халық төрт түліктің әрқайсысының сақтаушы иесі бар деп ұғынып, оларды ойсылқара, қамбар ата, шопан ата, зеңгі баба деп атаған. Төрт түлікті кейде жұп (аша, айыр) тұяқ, тақ (тік) тұяқ деп те атайды. Қазақ төрт түліктің ішінде түйе малын байлық ретінде де, көлік ретінде де, азық ретінде де қатты қастерлеген. “Нар жолында жүк қалмас” деген мәтел осының айғағы. “Ат – ердің қанаты”, “Мінсең – көлік, жесең – ет” деп жылқы малын да аса жоғары бағалаған. Сондай-ақ қой мен ешкі, сиыр малының да өзіне тән ерекше қасиеттері болатынын ұмытпаған.
Кітапхана - сол мынадай әлем, қайда тым-тырыс патшалық құрады және сен толық тынымда соқ- в оқу залымды және оқып таста- сен көрінген құнтты кітаптарды білесің. Онда көп өте түрлі-түрлі кітаптардың көрінген тақырыпқа. Біз бірнәрсені немесе жазып қой- рефератты оқып тастау захотели, сол анда айналамыз. Кітапхана - сол кітаптың әлемінің, қайда сен көрінген кітап және керек ақпаратты табу білесің. Қашан біз кіреміз, кітапханаға бізге есік кітаптың осы тамаша еліне ашылады. Кітапханада стелажи кітаптармен тұрады. Олардың анда сотни, ал мыңдаған. Кітапханада біз кітап на үйді алу білеміз және аздан кейін кері ал- кейін. Бірақ к сажеления аз адам кітаптарды арада жақсы күйде қайтарады. Сол себептен біз кітапты оның кітапханасында күтуге керекке алсақ және бережно оған деген қарайды. Ғой ғана біз табу білетін бізге керек ана кітапты кітапханада. Мектептің кітапханасы жас әлем, қайда сиқыр біліммен шектеседі, қайда оңашалау болады және барлық жақсылап түсін-; қарамастан және "мегамимен" осы толқындатушы және биік өнердің кладези кітапханашы болып табылады
Кітапхана - сол мынадай әлем, қайда тым-тырыс патшалық құрады және сен толық тынымда соқ- в оқу залымды және оқып таста- сен көрінген құнтты кітаптарды білесің. Онда көп өте түрлі-түрлі кітаптардың көрінген тақырыпқа. Біз бірнәрсені немесе жазып қой- рефератты оқып тастау захотели, сол анда айналамыз. Кітапхана - сол кітаптың әлемінің, қайда сен көрінген кітап және керек ақпаратты табу білесің. Қашан біз кіреміз, кітапханаға бізге есік кітаптың осы тамаша еліне ашылады. Кітапханада стелажи кітаптармен тұрады. Олардың анда сотни, ал мыңдаған. Кітапханада біз кітап на үйді алу білеміз және аздан кейін кері ал- кейін. Бірақ к сажеления аз адам кітаптарды арада жақсы күйде қайтарады. Сол себептен біз кітапты оның кітапханасында күтуге керекке алсақ және бережно оған деген қарайды. Ғой ғана біз табу білетін бізге керек ана кітапты кітапханада. Мектептің кітапханасы жас әлем, қайда сиқыр біліммен шектеседі, қайда оңашалау болады және барлық жақсылап түсін-; қарамастан және "мегамимен" осы толқындатушы және биік өнердің кладези кітапханашы болып табылады
Төрт түлік – мал: түйе, жылқы, қой, сиыр. Қазақ халқы осы төртеуін төрт түлік деп атаған. Ауыз әдебиетінде “төрт түлік малды құрадың” деген тіркес жиі кездеседі. Бұл дәулетіне сәулеті сай адамдарға арналып айтылған. Мысалы, “Байбөрі деген бар екен, Байбөрі малға бай екен, Төрт түлігі сай екен...” (“Алпамыс батыр” жырынан). Халық төрт түліктің әрқайсысының сақтаушы иесі бар деп ұғынып, оларды ойсылқара, қамбар ата, шопан ата, зеңгі баба деп атаған. Төрт түлікті кейде жұп (аша, айыр) тұяқ, тақ (тік) тұяқ деп те атайды. Қазақ төрт түліктің ішінде түйе малын байлық ретінде де, көлік ретінде де, азық ретінде де қатты қастерлеген. “Нар жолында жүк қалмас” деген мәтел осының айғағы. “Ат – ердің қанаты”, “Мінсең – көлік, жесең – ет” деп жылқы малын да аса жоғары бағалаған. Сондай-ақ қой мен ешкі, сиыр малының да өзіне тән ерекше қасиеттері болатынын ұмытпаған.
Объяснение: