Қазіргі заманғы қазақстан туралы, басты ұлттық символдардың бірі – алтын еске алмай ойлау мүмкін емес. алтын хх ғасырдың 70 жылдары еңбекшіқазақ ауданының есік қаласында табылған болатын. есік қаласының шет жағында осыдан 30 жыл бұрын, бұл күндері кеңінен танымал сақ қорғаны табылған. оның астында, шыршаның бөренелерімен қапталған мазарда, ағаш еденнің үстінде алтын тіліктер қадалған киім киген (алтын ) сақ жауынгерінің сүйегі жатқан. басына күн құдайының символындай қанатты аттар бейнеленген, әшекеймен безендірілген биік үшкір бөрік кигізілген. жерленген ң қаруы ұзын қылыш пен қысқа қанжардан тұратын. жауынгердің саз қтан жасалған құтыға құйылған қымыз, кесек-кесек ет салынған ағаш подностар, күміс пен қоладан жасалған қымбатты құтылар қойылған. табылған мола 40-тан астам қорғаннан тұратын және тарихтың көптеген құпияларын сақтаған үлкен мазардың оңтүстік шетіне орналасқан. антропологтардың анықтамасы бойынша есік қорғанында жерленген ң жасы 17-18-дерде және ол біздің эрамызға дейінгі іү ғасырдың аяғында өмір сүрген. ашық аспан астындағы «сақ қорғандары» мұражайында болу – осыдан мыңдаған жылдар бұрын ұлы дала өңірінде құрыла бастаған қазақ мемлекеттігінің бастамасымен танысу.
Менің отбасым шағын, біз өте тату, ауызбіршіліктеміз. Менің екі әжем, екі атам, әпке, ағаларым бар. Анамның аты Наташа. Ол өте мейрімді, сұлу, көңілді, және әрдайым маған көмектеседі. Біз анам екеуміз түрлі іс-шараларға бірге барамыз. Менің әкемнің аты Олег. Ол ақылды, күшті және маған көмектеседі. Менің әжемнің аты Юля. Ол күлкілі және қуатты. Ол Москвада тұрады, біз оған жиі барып тұрамыз. Менің атамның аты Сергей. Ол да өте күлкілі. Оның барлық өмірі ұшақпен байланысты. Менің әжемнің аты Надя. Ол қатал, бірақ түсінеді. Атамның аты Толя. Ол мейрімді, зейінді. Біз жиі табиғатқа шығамыз, уақытты бірге өткіземіз. Біздің отбасында мені мейрімділікке, көмек көрсетуге дайын тұруға және бәрін өздігімнен жасай алуға үйретеді. Мен өзімнің осындай отбасын барына қуанамын. Барлығын өте жақсы көремін.
Көк сиыр бұзау туғанда,
Қамап қойдық қораға.
Көк сиыр тұрды мөңіреп,
«Қайда менің балам», деп
лақКеле ғойшы ,лағым,
Селтеңдейді құлағың.
Су ішіп ал ,кәнеки,
Сені күтіп тұрамын.