Бесік жыры — тұрмыс-салт жырларының көне түрінің бірі.
Әлемде Бесік жырын айтпайтын халық жоқ. Халық педагогикасының мәйегіне айналған бесік жырында халықтың төл тарихының, дәстүрлі мәдениетінің, ежелгі наным-сенімінің, дүниетанымының көрінісі бар. Бесік жырын барша халық ұлттық тәрбиенің кәусар бұлағы деп таниды. Әлем халықтарының бесік жырлары әр елде әр түрлі аталғанымен, атқаратын міндеті, мазмұн байлығы, поэтикалық құрылымы мен саз-әуені жағынан үндесіп жатады. Бесік жырының басты қызметі — бесік тербелісіне ыңғайлас сазды әуен, ырғақты сөзбен баланы тыныштандыра отырып, оның жан жүйесі мен санасына ұлттық тәрбиенің алғашқы нәрін сіңіру
Масғұт қызыл жемісті таңдау арқылы өзінің достық, адамгершілік пен адал іс әрекетті құптайтынын танытады. Масғұтты автор оқиға басында-ақ қайырымды, өжет іс-әрекетімен көрсетеді. Ақ, сары, қызыл жемістен өз таңдауын алған Масғұттың ақылы, парасат, пайымы танылады. Абай кейіпкерін орта дәрежедегі адам ретінде ала отырып, байлық пен ақыл туралы көзқарастары арқылы өз ортасынан ойы озық, адамгершілік сапасы жоғары жан ретінде көрсетеді. Масғұт ақыл туралы: «Ақылды жан табылмас маған сырлас, Көріне тентек, көп надан мойын бұрмас. Әділетсіз, ақылсыз, арсыздарды Көре тұра, көңілде тыныштық тұрмас» десе, байлық туралы: «Жұрт күндер жұрттан артық байлық үшін, Бұлдайды біреу күшін, біреу түсін. Не қылса да надандар алмақты ойлар, Мал антұрған күйдіріп елдің ішін» дейді. Масғұт қызыл жемісті алғанда, жеңсікшіл, нәпсі құмар көп жастың жолынан жырақ шығады. Ол әйелді, ең алдымен, адамзаттың қақ жарымы деп түсінеді. Әйелдің достығын ерекше қадір түтады. А дос боламын деген үлкен адамгершілік талапты өз өмірінің мақсаты етіп қояды.