ІІ нұсқа Оқылым Соңғы жүргізілген зерттеулерге сүйенсек болашақта жұмыс орындарының көпшілігіне қауіп төніп тұр. Яғни қазір бізге белгілі танымал мамандықтар қажет болмай қалауы мүмкін деген болжам бар .2020 жылға қарай әлем бойынша еңбек нарығында 40 млн жоғары білімді маманға сұраныс болатын көрінеді .Оксфорд университетінің ба Ричард Сасскинд пен Даниель Caсскинд “мамандықтар болашағы" атты кітабы жарық көріпті. Жалпы бұл кітапта болашақтағы мамандықтарды 2 түрлі өзгеріс күтіп тұрғанын айтады. 1. Жаңа технологиялар дәстүрлі жұмысын жеңілдетуі мүмкін .Мысалы дәрігер емделушісімен Skype арқылы байланысады. 2. Технологиялар кезкелген проблемеаларды шешеудің тиімді тәсіліне айналады. Кейбір қызметкерлер жұмыссыз қалады. Қазір ғылым генді инженерия мен биология саласын дамыту үшін жұмыс істеуде. Біздің мамандықтар жайлы түсінігіміз өзгереді. Біз қаласақта қаламасақта жұмыс орындары қысқарады. Расы менде Оксфорд сарапшыларының айтуынша 20 жылдан кейін мамандықтардың 47% жойылады, сонымен қатар қазір мектепте оқып жатқан оқушылардың 65 % болашақта пайда болатын мамандықтардың иелері атанады екен. Жақында Forbes, Popular басылымдары болашақта пайда болуы мүмкін 162 мамандықтың тізімін жасады. Ойға кіріп шықпаған мамандықтарды оқып таң тамаша болдым. Ендеше бірнешеуін атап көрсетейін олар: робоэтика бойынша адвокат, қоршаған ортаны қалпына келтіру менеджері, крипвалюта банкирi, IT генетик, интелектуалды жекеменшікті бағалау, нейропсихолог т.б. Әрине бұл мамандықтар бізге яғни елімізге қашан келетіні белгісіз. Қорытыта келгенде, болашақта әмбебап мамандар жақсы сұранысқа ие болады. https://bilim-all.kz/article/8763 1. Мәтіннің негізгі идеясына сәйкес келетін тұжырымды анықтаңыз. А)Болашақ мамандықтар түрлері В) жо0 туралы статистика C) Студенттерді оқыту Д) Болашақ мамандықтар туралы 2. Бос орынға қажетті сөзді қойып сөйлемді толықтырыңыз. пы гаупі инженерия
Мектеп – балаларды бүлдіршін кезінен бастап, есейіп ер жеткенге дейін білім нәрімен сусындатар алтын ордамыз. Мектеп табалдырығына алғаш қадам басқан соң, жылы шыраймен қарсы алатын, анандай тәрбиелейтін ұстазды көресің.Қазақтың: «Мектеп –кеме, білім- теңіз» сынды мақалы бекер айтылмаса керек. Себебі сенің «МЕКТЕП» атты кемең қай жерге дейін сені жетелесе, сен де сол жерге дейін барып биік шындардан көрінерін анық. Мектеп... Бұл сөзде қаншама мағына жатыр десеңші! Ойын қуып жүріп, он бір жылдың қалай өткенін білмей де қалыппын. Артқа қарап, өткенді есіме алсам, балалық шағымның балдай тәтті кездерін көремін. Әлі де есімде... Мектеп табалдырығын аттаған кезде мен тым кішкентай болсам да, бәрі де көз алдымда тіпті кеше ғана болған сияқты. Қолымда бір шоқ гүл, жанымда ата-анам, туған-туысқандарым. Мектептің жанында толған адамдар, мұғалімдер. Өзің сияқты кішкентай қыздар мен ұлдарды көріп, таңқалған едім. Сол кезде ата-анам маған: «Сен мектепте жалғыз оқымайсың. Көрдің бе, сен сияқты балалар қандай көп, солардың ішінен сен өзіңе өте адал дос табуға тырыс», - деп атқан еді. Содан соң алғашқы ұстазымды көрдім. Осы кезден бастап мен ұстазымның арқасында мектеп туралы, мектептің не екенін, оның қандай мағына беретінін ақырындап түсіне бастадым. Сөйтіп айлар, жылдар өтті... Достарыммен болашаққа жоспар құрып жүрген кезде соңғы қоңырау да соғылды. Не қуанарыңды, не жыларыңды білмейсің. Жүрегіңде бір қорқыныш сезімі бар сияқты. Өзіңе-өзің мыңдаған сұрақтар қоясың. Ал, міне, мектепті бітірдім, енді кім боламын? Болашағым қандай болады? Қандай мамандық иесі боламын? Осы және де басқа сұрақтар мазалап еді. Ал қазір мен бұл сұрақтарға сенімді түрде жауап бере аламын. Өйткені мен Инновациялық Еуразия университетінің студентімін. Өзіммен өзім мақтанамын. Және де мектептегі ұстаздарымның болашақта мен үшін мақтанғанын қалаймын! Бұл үшін мен қолымнан келетіннің бәрін істеуім керек. Мектептен алған білімдерімді, тәрбиемді болашақта тиімді пайдаланып, үлкен нәтижеге жетемін деп ойлаймын.
Қазақ халқының ұлттық болмыс-бітімінің бір өзгешелігі –дастархан жайып, кімді болса да адал көңілмен қарсы алатын кең пейілдігінде, меймандостығында. Қазақ үйіне келген адамға дастархан жайып, қонақжайлылық ниет білдірмеген адамды «қазанын қара суға малып отырғандай» деп кемсітетін болған. Сондықтан да қазақ халқы танысын, танымасын үйіне бас сұққан адамға «Қырықтың бірі – Қыдыр» деп қарап, дастархан жайып, барын оның алдына қойған. Қазақ – намысшыл халық. Қонақтан тамақ үшін ақы алу деген оның әдетінде мүлдем жоқ. Бұл көргенсіздік саналып, ырымға жаман деп есептелген. Расында да қазақ «дастарханы қурап тұр» дегізбеу үшін
Мектеп... Бұл сөзде қаншама мағына жатыр десеңші! Ойын қуып жүріп, он бір жылдың қалай өткенін білмей де қалыппын. Артқа қарап, өткенді есіме алсам, балалық шағымның балдай тәтті кездерін көремін.
Әлі де есімде... Мектеп табалдырығын аттаған кезде мен тым кішкентай болсам да, бәрі де көз алдымда тіпті кеше ғана болған сияқты. Қолымда бір шоқ гүл, жанымда ата-анам, туған-туысқандарым. Мектептің жанында толған адамдар, мұғалімдер. Өзің сияқты кішкентай қыздар мен ұлдарды көріп, таңқалған едім. Сол кезде ата-анам маған: «Сен мектепте жалғыз оқымайсың. Көрдің бе, сен сияқты балалар қандай көп, солардың ішінен сен өзіңе өте адал дос табуға тырыс», - деп атқан еді.
Содан соң алғашқы ұстазымды көрдім. Осы кезден бастап мен ұстазымның арқасында мектеп туралы, мектептің не екенін, оның қандай мағына беретінін ақырындап түсіне бастадым. Сөйтіп айлар, жылдар өтті...
Достарыммен болашаққа жоспар құрып жүрген кезде соңғы қоңырау да соғылды. Не қуанарыңды, не жыларыңды білмейсің. Жүрегіңде бір қорқыныш сезімі бар сияқты. Өзіңе-өзің мыңдаған сұрақтар қоясың. Ал, міне, мектепті бітірдім, енді кім боламын? Болашағым қандай болады? Қандай мамандық иесі боламын? Осы және де басқа сұрақтар мазалап еді. Ал қазір мен бұл сұрақтарға сенімді түрде жауап бере аламын. Өйткені мен Инновациялық Еуразия университетінің студентімін. Өзіммен өзім мақтанамын. Және де мектептегі ұстаздарымның болашақта мен үшін мақтанғанын қалаймын! Бұл үшін мен қолымнан келетіннің бәрін істеуім керек. Мектептен алған білімдерімді, тәрбиемді болашақта тиімді пайдаланып, үлкен нәтижеге жетемін деп ойлаймын.