Өлсе өлер табиғат, адам өлмес, Ол бірақ қайтып келіп, ойнап-күлмес. “Мені” мен “менікінің” айрылғанын “Өлді” деп ат қойыпты өңкей білмес. Көп адам дүниеге бой алдырған, Бой алдырып, аяғын көп шалдырған. Өлді деуге сия ма, ойлаңдаршы, Өлмейтұғын артына сөз қалдырған? Кім жүрер тіршілікте көңіл бөлмей, Бақи қоймас фәнидің мінін көрмей, Міні қайда екенін біле алмассың, Терең ойдың телміріп соңына ермей. Дүниеге дос ақиретке бірдей болмас, Екеуі тап бірдей орныға алмас. Дүниеге ынтық, махшарға амалсыздың Иманын түгел деуге аузым бармас.
Қазір мемлекеттерде неше түрлі ғимараттар,тарихи жерлер, дәртүрлі мұнаралар сияқты көптеген таңғажайып көріністер бар. Және оның бәрін біз онлайн жүзінде көре аламыз. Қазіргі заманда бүкіл адамның қолында ұялы телефон көруге болады. Біз үйде отырып ақ әлемді тани аламыз, және де осымен сұрақ туындайды. Егер бұның бүкілін желімен көруге болатын болса, саяхаттағанның қызығы неде. Біріншіден саяхаттау, әлем тану бұл адамның өз таңдауы. Біреуге бір жерде отырған ұнамайды, ал біреу қаражатын үнемдеп, әлемді зерттеуге қызықшылық танытпайды.
менин оймша отбасы куру (новерно)