Кім сендерді, балалар, сүйетұғын,ана, бала, Қуанышыңа қуанып, қайғыңа күйетұғын? Түн ұйқысын төрт бөліп, кірпік қақпай, Шешең байғұс дамылсыз жүретұғын. Кім сендерді, балалар, тербететін, Еркелетіп, ойнатып, сергітетін. Жалқау болсаң, балалар, жаман болсаң, Қамқор анаң көз жасын көлдететін. Кім сендерді сағынар шетке кетсең, Ғылым іздеп, тез қайтпай, көпке кетсең, Ұмытпа, ең кемінде жұлдыз сайын, Хат жазып тұр, төбесі көкке жетсін. Кім сағынар сендерді келгеніңше, Құлындарын көзімен көргенінше, Сендер қайтып келгенде адам болып, Еш арманым болмас ед өле-өлгенше.
Бір күні Арман далаға шығып, Асельді көрді -сəлем, сен білесің бе қыс нешінші жыл мезгілі?- деп сұрады. Сонда Асель: -Сəлем ия, білемін ол 3 жыл мезгілі Арман болса оған қарсыланып: -Жоқ , сен дұрыс айтпадың қыс бірінші жыл мезгілі Асель - Ммм, енді білетін боламын. Ал сен білесің бе қыста неше ай бар. Жəне оларды атап берші - Ия білемін қыста үш ай бар, желтоқсан қаңтаң ақпан. Сен қандай мезгілді жақсы көресің -Мен қысты қатты- қатты жақсы көремін. Өйткені қыс кезінде біз аққала жасаймыз. Қар лақтырып ойнаймыз.
мен жаттадым
сен жаттадың
ол жаттады
сіз жаттадыңыз
біз жаттадық
сендер жаттадыңдар
олар жаттады
сіздер жаттадыңыздар