Күзде дала алтын кілемге оранады.(мезгіл пысықтауыш) Кей адамдар қуаныш үстінде жылап та, жібереді.(мезгіл п) Туған күніме сыйлық жасамақшы болып достарым, мен бөлмеге кіргенде тұс-тұстан жүгіріп шықты!(Мекен п) Қиыншылықтың барлығы артта қалды.(мекен п) Мәдениет арнасының тілшілері, белгілі жұлдыздардың үйлеріне арнайы барады.(амал п) Үйрену үшін көп тер төгу керек.(мақсат п) Биыл досарым едәуір өсіпті.(амал п) Мен кеше жатпай-тұрмай сабақ оқуға кірістім.(амал п) Өз басым күмілжіп сөйлейтін адамдарды ұнатпаймын.(амал п) Менің шелегім шұрық-шұрық болып тесіліп қалыпты.(амал п) Қорыққандықтан мен не істерімді білмей қалдым.(мақсат п) Экзамен кезінде қатты қобалжитын едік.(амал п) Сабақты оқитын оқушылар бірен-саран.(амал п)
Казах может зарезать последнего барана, остаться без средств к существованию, но традиции гостеприимства соблюсти. С таким трепетным благоговением относились всегда в Казахстане к гостю.
Закон гостеприимства: нельзя ничего жалеть, все для гостя. И только после того как гость отдохнет и поест, ему можно задавать вопросы – кто он и откуда. В наши дни городские казахи вряд ли пустят незнакомого человека в дом, однако в аулах, особенно на юге и западе Казахстана традицию "божьего гостя" свято соблюдают.
Раньше гостя при въезде в аул обычно привечала старая уважаемая женщина. Она подавала ему пиалу с чем-нибудь белым (айран, кумыс, просто молоко). Таким образом, гостю желали "ақ жол" – белой (счастливой и удачной) дороги.
на казахском не нашла зато на русском