Халық құлагерді алғаш көрген кезде "Осы ма,Құлагерің?Кәдімгі жылқыдан ерекшелігі жоқ .Салпы ерін,сала-сүйек,салбыр тірсекті,қаншыр мойын,бітімі-ойқы-шойқы келген,сиыр сүйегіндей қиқы-жиқы.Осы ма аты шыққан Құлагер деп ел жұрт күліп жатты.
Күреңбай таныған Құлагер қандай?
"Құлагер-өрен жүйрік,бітімі біркелкі,аяқ,бақай тұяғы Көкшетаудың тасындай қатты,басы шағындау қамыс құлақты,бұлан мойынды,қоян жонды,тік аяқты,түлкі төсті,құйрығы құндыз терісіндей жылтыр,бабы әбден келіп тұр екен"-дейді қарт.
Менің ойымдағы Құлагер
Мен ойлаған Құлагер басқаша.Маңдайы кең, иегі сүйір, қабақ сүйегі үлкен және шығыңқы етсіз, жон арқасы жалпақ, қарны, көк еті және бұлшық еттері буылтық, омырауы салпы, төрт тұяғы дөңгелек,мойын бітімі сопақша, екі құлақтың қалқанша ұшы жұқа, сан етінің төменгі жілікпен тұтасқан буыны және бақай сүйегі жіңішке,екі құлағының түбі етті, құйрығы мен шат сүйегінің тұтасқан жерлері жуантық және қабырғасының аражігі қалың,сондай бір жылқыға тән сипаттың бәрі осы Құлагерде бар деп ойлаймын.
Әрбір адам үшін ең асыл қазына- отанын, туған елін сүю. Халық батыры Бауыржан Момышұлы былай деген екен: «Біздің тарихымыз батырға бай тарих, халқымыз батырлықты биік дәріптеп, азаматтық пен кісіліктің символы, үлгісі санаған. Батырлық , ерлік деген ұрпақтан ұрпаққа ата дәстүр болып қала бермек. Өткенін білмеген, тәлім — тәрбие, ғибрат алмаған халықтың ұрпағы — тұл, келешегі тұрлаусыз. Біздің қазақ халқы — батыр халық».
Қазақ халқын құрып кету қаупінен сақтап қалған, жерін жауға бермей, ұлан байтақ өлкесін қазақ еліне мәңгі қоныс ету мақсатында жарғақ құлағы жастыққа тимей, елім деп еңіреп өткен хас батырлар қаншама десеңізші! Бұлардың ерлігі біздерге қашан да болса өнеге болмақ. Әрбір адам біздің мемлекетімізге, соның бай да даңқты тарихына, оның болашағына өзінің қатысты екенін мақтанышпен сезіне алатындай еңбек етуі қажет. Отаншылдық сезім ертеден қалыптасқан, ескірмейтін, мәңгілік, қасиетті ұғымды Отанға деген сүйіспеншілік, бойындағы бар күш – қуатын, ерік-жігерін Отан игілігі мен мүддесіне аямай жұмсау, туған жерін, қасиетті ана тілін, елдің әдет-ғұрпы мен салт-дәстүрін құрметтеу деп түсінемін. Әрбір а кезінен