Қазақтарға дәстүрлі қонақжайлылық қасиет ежелден тән. Олардың бұл қасиеті көптеген ғасырлар барысында қалыптасқан. Бұл жөнінде XIX ғасырдың аяқ кезінде Ресей зерттеушісі Виктор фон Герн былай деп жазған болатын: «Жалпы алғанда, қазақтар осы уақытқа дейін жылы жүзділігімен, қайырымды ақкөңілділігімен және қонақжайяылық қасиетімен таңғалдырады. Мұның өзі олардың сүйегіне ежелден сіңіп кеткен керемет асыл қасиет».
Үйге келген қонақ оларда әрқашан үй иесінің қамқорлығы мен қорғауында болады. XIX ғасырда Қазақстанда болып, оны зерттеген неміс зерттеушілерінің бірі Ф. фон Хелльвальд та былай деп жазды: «Қырғыз-қайсақтар барынша қонақжай мейірімді болып келеді. Олардың киіз үйіне кіріп жайғасқан кез келген жатжерлік адамның өзімді біреулер тонап немесе өлтіріп кетеді-ау деп қауіптенбей, алаңсыз уйықтай беруіне әбден болады».
Қазақтарда үйіне келген кез келген адамға міндетті түрде тегін қонақасы беру, оған жайлы төсек-орын салып, қондырып жіберу әдет-ғұрпы ежелден орын алды. Егер үй иесі қонаққа ондай құрмет көрсетудің дәстүрлі әдет-ғұрпынан бас тартса, әлгі бейтаныс жолаушы үй иесінің үстінен биге барып, шағым айтуға құқықты болған. Ал би қонақжайлылық әдет-ғұрыпты бұзған үй иесіне ат-тон айып салатын. Әдетте мұндай келеңсіз оқиға қазақ арасында өте сирек ұшырасқан.
Добры бобры идут в боры.
Слышим: д[а]бры б[а]бры идут в б[а]ры.
Добр`ы - д`обрый (корень добр-),
бобр`ы - бобр (корень бобр),
бор`ы - бор (корень бор).
Гроза грозна, грозна гроза.
Слышим: гр[а]за гр[а]зна, гр[а]зна гр[а]за.
Гроз`а, грозн`а - гр`озный (корень гроз-).
Орел на горе, перо на орле. Гора под орлом, орел под пером.
Слышим: [а]рёл на г[а]ре, п[и]ро на [а]рле. Г[а]ра под [а]рлом, [а]рёл под п[и]ром.
Гор`а - г`оры (корень гор),
пер`о, пер`ом - п`ерья (корень пер-),
ор`ёл, орл`е, орл`ом - `орлик (корень орл-/орел).
Объяснение:
лАйк