Бір күні Қарт әжейдің қолында көп жүгі болып жолдан өте алмай тұрды.Асан сабақтан қайтып бара жатып әжейді көріп қалып,жүгіріп көмектесуге барды.
-Әже сөмкенізді берініз көтерейін,деді Асан.
Асан Әжейді жолдан өткізіп жіберді.Әжей Асанға бұрылып қарап,
-Таудай бол шырағым саған көп рахмет,Атын кім? деп сұрады.
-Әже менің атым Асан,деп жауап берді.
-Асан балам саған көп рахмет,деді қуанып.
-Рахмет деп айтпайақ қойыныз бұндай іс жасау бізге міндет деп ойлаймын,деді Асан.
Асан ойланып тұрып былай деді:
-Сөмкеніз ауыр екен бәлкім үйінізге дейін шығарып салармын.
-Жоға балам осы да жетеді әуре болмайақ қой,үйіне бара ғой,ата-анан күтіп қалған болар,деді Әжей.
Асан:
-Жарайды әже сауболыныз байқап жүрініз, деп қоштасып қалды.
Үлкендерге көмектесу біздің міндетіміз.Әрқашан үлкендерді сыйлап жүрейік.
-Сәлем!
-Сәлем
-Көріспегелі көп болды. Қалың қалай? ҰБТ жақындап қалыпты, қандай мамандық таңдап жатырсың?
- Жақсымын. Я ҰБТ да жақындап қалды. Бүртүрлі сезімдемін. Мамандығым оқытушы. Осы мамандық маған өте қатты ұнайтынын білесің ғой?
-Әрине.білемін. Сені көрсем болды, көз алдыма дайын мұғалім елеспейді. Сенен жақсы маман шығады. Қай саласына түсейін деп жатырсың?
-Дінтанудың оқытушысы боламын ба деген ой бар. Өзәме осы сала қызықты.
-Қазақ атам айтады ғой екі нәрседен қателеспе деп, бірі жар болса. екіншісі мамандық таңдаудан. Өзің таңдау жасап түскен мамандығыңды жақсы оқу керек. Сонда ғана өз ісін жетік білетін, біліммен қатар тәрбиеніде қоса беретін оқытушы шығады.
Не шарю за Казахстан, шарю за А4 и кабякова