М
Молодежь
К
Компьютеры-и-электроника
Д
Дом-и-сад
С
Стиль-и-уход-за-собой
П
Праздники-и-традиции
Т
Транспорт
П
Путешествия
С
Семейная-жизнь
Ф
Философия-и-религия
Б
Без категории
М
Мир-работы
Х
Хобби-и-рукоделие
И
Искусство-и-развлечения
В
Взаимоотношения
З
Здоровье
К
Кулинария-и-гостеприимство
Ф
Финансы-и-бизнес
П
Питомцы-и-животные
О
Образование
О
Образование-и-коммуникации
nastyaTYANnastya
nastyaTYANnastya
31.05.2020 22:43 •  Қазақ тiлi

«Кітап – білім бұлағы, білім - өмір шырағы» деген ұлағатты сөзде қаншама мағына, қаншама терең ой жатыр десеңізші?! Өйткені а керекті рухани байлықтың бәрі кітаптан табылады.
Еліміздегі тарихы тереңнен бастау алатын, абырой-беделі жоғары, кітап қоры бай кітапханалардың бірі – Абай атындағы
Қазақ ұлттық педагогикалық университетінің ғылыми кітапханасы. Бүгінде кітап қоры 2 млн данадан асып, Алматы
облысындағы 12 жоғары, 13 орта арнаулы оқу орындары кітапханаларының ғылыми-әдістемелік орталығына айналып
отырған бұл мекеменің тарихы сонау 1928 жылдан, Қазақстандағы тұңғыш жоғары оқу орны – Абай атындағы ҚазПИ-дің
ашылуынан бастау алады. Қазақтың алғашқы жоғары оқу орны өмірге келген соң, оған оқулықтар мен оқу құралдарының
әдістемеліктердің көпшілігі Мәскеу мен Ленинградтан әкелінгені белгілі. А.Байтұрсынұлы, О.Жандосов, М.Жұмабаев,
М.Дулатов, Ж.Аймауытов, М.Әуезов, С.Сейфуллин сияқты ұлт зиялылары да университет кітапханасын кітап қорымен
толықтыруға өлшеусіз үлес қосқанын бүгінгілер біле бермейді. Олар өздерінің әдеби көркем шығармаларымен бірге оқу
құралдарын да жазып, студенттерді білім нәрімен сусындатуға аянбай еңбек сіңірген еді. Университет ғалымдары да өз
еңбектерін кітапханаға тегін өткізген. Сөйтіп, алғашқы оншақты жылдың ішінде-ақ кітап қоры 20 мың данаға жеткен екен.
Ұлт зиялылары өткен ғасырларда жарық көрген кітаптарды здеп тауып, тарих пен ғылым үшін үлкен құндылықтар келгенін
бүгінде кітапхананың сирек кітаптар мен қолжазбалар қорында тұрған көне басылымдардан көруге болады, табиғатынан
зиялы, кез келген қиындыққа төтеп бере алатын кітапханашылардың игілікті істері қоғамға әрқашан қажет. Ендеше, білім
бұлағының қайнар көзі - кітапханамыз саркылмай, оркондой берсін,

Ғылыми кітапхана

Қолжазбалар қоры

Ұлт зиялылары

👇
Ответ:

Ғылыми кітапхана

Объяснение:

4,6(30 оценок)
Открыть все ответы
Ответ:
anastasiyabalk1
anastasiyabalk1
31.05.2020

ответ:Казахское ремесло имеет довольно древнюю историю. Подтверждением этому являются вещи бронзовой эпохи, которые были обнаружены при раскопках.  

В народных промыслах в преобладало именно валяние войлока, которое связано со скотоводческим хозяйством. Этим войлоком утепляли стены, застилали пол. Казахи также издавна умели выделывать кожу животных, а также их шкуру (шли на пошив одежды). Они вели полукочевой образ жизни. Они в это время использовали войлочные чемоданы, различные сумки, покрывала, которые предназначались для хранения вещей и одежды, для продуктов. Эти предметы выполнялись с украшающими элементами.  

Были ювелиры-серебряники, которые могли выполнить все виды украшений. Они украшали также серебром, а обработка дерева была одним из ремесел, которые считались развитыми.  

Стоит также отметить важность деревообрабатывающее ремесло. Оно обеспечивало людей различными предметами, которые использовались в повседневной жизни и хозяйстве. Главным изделием был каркас юрты. Из дерева изготавливали купольные жерди, обод-навершия, двери.  

Конечно, многие деревянные предметы, например, такие как двери, требовали украшения, а украшали обычно резным орнаментом. А это уже отдельное другое ремесло.  

Казахи делали деревянную мебель, такую как лари, шкафы, шесты-вешалки, кровати и даже посуду.  

Кроме того, в некоторых землях требовалось обрабатывать землю и обмалывать урожай, а это все требовало изготовления орудий.  

Объяснение:

4,8(18 оценок)
Ответ:
arlanout
arlanout
31.05.2020

Қазақ ұлттық әшекейлері-бұл жай ғана зергерлік бұйымдар емес. Бұл-ұлттық мәдениет пен тарихтың күрделі бөлігі.Әр түрлі күзеттер түріндегі алғашқы әшекейлер сәби жасында қызға кигізіліп, қыздар сәнді және күрделі әшекейлер киді.Тұрмысқа шыққан соң, әйел жаңадан патентпен өз әшекейлер неғұрлым қарапайым.Тастардан ендірмелер жиі көз деп аталды:

бирюза бақыт әкеледі, 

янтарь-көптеген ауруларды емдейді, қиындықтардан қорғайды, 

барлық ұсақ тастардың арасында бақыт пен қуаныш әкелетін тас деп санаған ақық танымал болды. Көшпелілер "күн тасы" ақыры әйелдерді қобалжудан, бұзудан, бедеуліктен қорғайды, ал қарт және әлсіз адамдарға күш қайтарады деп санайды. Қазақтың ұлттық зергерлік әшекейлері бүгін де танымал. Олар, бұрынғыдай, массивтілігі мен салтанаттылығымен ерекшеленеді: кеуде әшекейлері белге дейін жетеді, сақиналар қолдың едәуір бөлігін жабады.Әйелдердің зергерлік әшекейлері арасында сақиналар (жүзік) ерекше орын алады. Ежелгі заманнан бері олар сиқырлы қасиеттерге ие болды: сақиналар мен жүзіктер керемет күшке ие және зұлым рухтардан қорғайды деп саналды. Перстни мен ерлер киді. Осылайша, соғысқа жиналған жігіттер құс тұмсықты сыйға тартты-ол үйіне тірі және дені сау болып оралды. Сақинадан басқа, қазақ қыздары дәстүрлі түрде білезікті әшекейледі. Олар әдетте бір немесе жұпта (екі қолында) киген. Амулетницалар: Үшбұрыш тұмарша, тұмар (салпыншақтары бар полой трубка түрінде), алқа, оніржиек. Мұндай амулетхананың ішіне: үкінің қауырсындары, Құраннан үзінділер, түйенің немесе қойдың жүнінің шоғыры салынған. Ал оніржиек үйленген әйелдер киген және міндетті түрде емізетін аналар - сүтті шлаздан қорғау үшін.

Перевод:

Казахские национальные украшения – это не просто ювелирные изделия. Это – весомая часть национальной культуры и истории, корни которой теряются в глубине веков.Первые украшения в виде различных оберегов надевали на девочку в младенческом возрасте,Взрослея, девушки надевали более нарядные и сложные украшения.Выйдя замуж, женщина вновь меняла свои украшения на более простые.Вставки из камней часто называли көз например:

бирюза приносит счастье, 

янтарь – лечит многие заболевания, уберегает от неприятностей, 

коралл – защищает от порчи и наговоров…

Среди всех поделочных камней популярным был сердолик, который считали камнем приносящим благополучие и радость. Кочевники считали, что сердолик «солнечный камень» защитит женщин от сглаза, порчи, бесплодия, а пожилым и ослабленным людям вернет силы. Популярны казахские национальные ювелирные украшения и сегодня. Их, как и прежде, отличает массивность и торжественность: нагрудные украшения доходят почти до талии, кольца закрывают значительную часть руки.Особое место среди женских ювелирных украшений занимают кольца (жүзік). С давних времен им приписывались магические свойства: считалось, что кольца и перстни обладают чудодейственной силой и защищают от злых духов. Носили перстни и мужчины. Так, джигитам, собиравшимся на войну, дарили құс тұмсық – чтобы он вернулся домой живым и здоровым. Помимо колец, руки казашек традиционно украшали браслеты – блезік. Их обычно носили по одному или в паре (на обеих руках). Заслуживают внимания и нагрудные украшения-амулетницы: треугольная тұмарша, бой тұмар (в виде полой трубки с подвесками), алқа, онiржиек. Внутрь такой амулетницы вкладывались обереги: перья филина, выдержки из Корана, пучок шерсти верблюда или овцы. А оніржиек носили замужние женщины и обязательно - кормящие мамы – чтобы защитить молоко от сглаза.

4,6(92 оценок)
Это интересно:
Новые ответы от MOGZ: Қазақ тiлi
logo
Вход Регистрация
Что ты хочешь узнать?
Спроси Mozg
Открыть лучший ответ