Әлияның «Отан үшін алға!» ұраны нағыз ерліктің ұранындай болып кетті. 1944 жылдың қаңтар айында немістер бекініп алған Казачиха
деревнясына шабуыл басталды. Кеңес жауынгерлері жауға қаһарлы түрде
шүйікті. Қашаннан бергі әдетінше, Әлия Молдағұлова өзінің жаужүрек
жолдастарының алдыңғы қатарында болды.
Ура! Отан үшн! деп ұрандаған Молдағұлова жауынгерлерді
соңынан ертіп, алға ұмтылды.
Оның дәл
көздеген оғынан 8 неміс
солдаты қаза тапты. Траншеяда кескілескен шайқас басталды. Немістер
шыдай алмады. Молдағұлова ет қызуымен алға озып, неміс траншеяларына
еніп кетті. Блиндаждан неміс офицері шыға келіп, қызды ұстап алды.
Жекпе-жек басталды. Күш тең еді. Әлия фашистік хайуанның
тырнағынан сытылып шықты да, неміс офицеріне автоматтан оқ жаудырды.
Дәл сонымен қабаттаса мылтық дауысы естілді фашист Әлия
Молдағұлованың кеудесіне пистолетпен атып үлгерді» деп жазылған
марапат парағында. Өзінің жаны үзіліп бара жатқанда Әлия немістің жетіс
сегізінші солдатын атып үлгерген еді... Бұл 14 қаңтар күні болатын. Әлия 13
қаңтар күні Сапураға жазған ең соңғы хатын «Сәлем сағаң, Отаным!» деп
бастапты..
(150 сөз)
Мәтінінің негізгі тақырыбын анықтаңыз. (Определи основную тему текста СОЧ на время
Ұлттық сөз өнері зергерлеріміздің бірі, қай шығармасы болсын оқырманды бейжай қалдырмайтын қарымды қаламгер Оралхан Бөкейдің соңғы туындысы «Атау кере» романының атының өзі бірден елең еткізеді. Өйткені «атау кере» сөзі ел ішінде адамдардың күнделікті қарым-қатынасында қолданыла бермейтін, сирек жағдайда, шанда бір ашынған ахуалда, болмаса шарасыздықтан айтылатын салмақты, зілді, ауыр ұғым. Шығармашылығында жеңіл мазмұн кездеспейтін Оралханның дәл осы күрделі тақырыпқа барып, әрі оны өзінің дәстүрлі шеберлігіне тән деңгейде ширатып, ширықтыра отырып жазғаны заңдылықтай қабылданады.
«Атау-кере» повесі бүкіл адамзаттық мәселелерді қозғайды. Повесть оқиғасының басында Еріктің реалистік сипаты басым болса, шешімінде мифтік сипаты байқалады. Қаламгер адамдар өмірін аралар дүниесіне ұқсатады. Еріктің көк басты сонаға айналып кетуі және Қатын суының арғы бетіндегі жұмбақ қыз – символ. Ерікті мифтік бейне ретінде қараудың өзі оның құбылуына байланысты. Бір түрден екінші түрге ауыса алатын – тек миф кейіпкерлері. Повесть соңында Еріктің құбылуына мән бере отырып, бұл повесті «Повесть-миф» деп атауға болады. Повестегі Шал образында романтизм сарыны байқалады. Шығармадағы Шал да, Таған да қоғамда бет алған адамның рухани әлсіреуінен шығудың шығар жолын, амалын табуға тырысады. Бірақ табиғат аясында қалудан басқа жолды көре алмайды. Сондай-ақ шығармадағы Тағанның табиғат туралы ойлары былайша беріледі: «... Табиғат жаратқан алқам-салқам болмайды, ол - әмісе әдемі, әмісе сүйкімді, әрі шыншыл, әрі ақылды, сондықтан да адамдар секілді қателеспейді. Табиғат – мәңгілік тірі, өтірік айтпауды, алдап – арбамауды табиғатан үйрену керек, өйткені ОНЫҢ (табиғаттың) жүрегі таза».
Шығармада жеңіліс пен жеңіс, түңілу мен үміт, қиянат пен қайырым, аярлық пен адамдық, марғаулық пен махаббат арасындағы тартысты күрес, өткен тарих пен бүгінгі нақтылықтың ажырамас аясындағы ұлт тағдыры мен келешегі таразыға тартылған романның кесек-кесек идеяларының түйіні кульминациялық сәтіне жетіп, ширақ та шымыр тарқатылады. Шеберлік құдыреті дегеніміздің құпиясы да осы болса керек!