Авторға сұрақ: (суреттің өзі қайда)
Менің Отаным - Тәуелсіз Қазақстан. Бүгінгі көк туымыздың желбіреп тұрғаны, бейбіт өміріміз батыр ата-апаларымыздың арқасы. 1991 жылы 16 желтоқсанда ғасырлар бойы аңсаған тәуелсіздікке қол жеткіздік.
1941-1945 жылдары Ұлы Отан соғысында мыңдаған қазақтар қаза болды. Әрине бұл соғыс оңай болмады. Биыл ҰОС аяқталғанына-70 жыл толды.
Ал 1986 жылы 16-желтоқсанда Қайрат Рысқұлбеков, Ләззат Асанова, Сәбира Мухаммеджанова сияқты көптеген жастар алаңға шығып, көтеріліс кезінде қыршыннан қиылды.
Тәуелсіздікті алғанымызға 2016-жыл 25 жыл толады. Осы уақыттың ішінде бізді әлем таныды. Елбасымыздың салиқалы саясатының арқасында дүниежүзі Қазақстанды тәуелсіз ел деп мойындады.
Қазақстан - көп ұлтты ел. Қазақ - қонақжай халық. Сондықтанда біз бейбітшілікте, тату-тәтті өмір сүріп жатырмыз.
Отанды сүю - әрбір қазақ азаматының міндеті. Өткенді ұмытуға болмайды. Ол - біздің тарихымыз. Отан үшін отқа түс күймейсің –деп Бауыржан Момышұлы бекерге айтпаған. Мен өскенде еліме пайдамды тигізіп, Қазақстанның өркендеуіне өз үлесімді қосқым келеді.
Елім, отаным, жерім деп жүрген ағаларымыз аман болсын!
"Сарыарқа" шығармасы өте аянышты жазылған. Себебі ол жерде орыстардың қазақ жерлерін басып алғаны бейнелеген. Қазақ халқы Сарыарқа жерінен бастап көшіп, қай жерге барса да көп машақат, азап, арамдық көрген. Адамдарды күлдіріп жүретін шайқылардың өздері көшерде жылаған. Ақын өлеңде өте қатты қайғырып, мұңаяды. Себебі, заман өзгерген, ал заманның өзгеруі халыққа байланысты. Яғни, адам пиғылы нашарлаған. Олар бір бірін мүлдем көре алмайды, бір бірін қызғанады. Бұрын бірге той тойлап, көмектесуге құштар болып тұрған адамдар жоқ. Ақын сол адамдарды сағынып, шөлдейді.
