Үзінді идеясының ұлттық ерекшелігі:
М. Мөңкеұлы өзінің "Үш қиян" өлеңіндегі бұл үзіндісінде негізгі идеяны жеткізе білген. Үзінді идеясы - болашаққа көз тастау, заманнан қорқып, адамның осал тұсын көріп, ұрпақ үшін алаңдатушылық таныту. Ата-бабадан қалған байтақ жердің тапталғанын, кейінгі жас ұрпақты орыстардың өіне баурап алуы, жүректегі бар мейірімінен айыруы мәселесі көтерілген. Шаш, мұрт қою, ішімдік ішу сол заманның бейнесі екенін көреміз. Автор заманның бұндай түрін ұнатпайды, келешек үшін қам жейді.
Ұлы даланың бақытты балаларымыз
Біз өз елімізде, өз жерімізде тұрамыз. Ата бабаларымыз шайқасып, осы жерімізді бізге ұтып берді. Олар біздің қамымызды ойлап, ұрпақтарына үлкен сенім қалдырды. Біз сол сенімді ақтап, еліміздің патриоты болуымыз керек.
Не себепті, тақырыпта бақытты балаларымыз делінген? Өйткені, бізге қазіргі таңда ешкім тиісіп, елімізді алайын деп жатқан жоқ. Бізден осв жерді бұрын ала алмағанда, қазір де ала алмайды. Біз өз жерімізде тұрамыз. Кейбір халықтар бар, жерлері жоқ, жер ала алмай қашып, оны соғысып алуға күштері болмай жүрген. Ол халықтардың бабалары жер қалдырмаған, демек ұрпақтарын ойламаған. Ал біз кең байтақ елімізде бақытты ла жайдарлы әрі тыныш өмір сүріп жатырмыз.
Объяснение:
Диалогқа тек үш адам қатысты. Нұрбек гүлжаның жолдасы(?) Науқас адам. Қаншайым әже өз немересі туралы айтты. Қаншайым ажемен гүлжан жер сілкіндіретін атомдар жайлы айтты, оның денсаулыққа қандай зияны туралы.