Алғашқы ұстаз… Имене басып мектеп табалдырығын аттаған кезде алғаш сені мейіріммен қарсы алған адам. Алғаш қолыңа қалам ұстатқан адам. Алғаш санаңа білім нәрін сепкен адам. Ол әр адамның санасында мәңгілік сақталатын, әрі өмірінің соңына дейін бас иіп өтетін ардақты да, қасиетті тұлға. Менің де өмір бойы басымды иіп өткен алғашқы ұстазым бар еді… бойындағы бар жылуын алдына келген мен секілді кішкентай шәкірттерінің жүрегіне ұялатып, бар білгенін санама құйып, үш жыл бойы жаныма жақын адамға айналған алғашқы ұстазым есімнен кеткен емес. Оның орыны бөлек еді. Оқыдым, өстім, қызмет қылдым. Күнде көріп, хал-жағдайын білмесем де, ол менің жүрегімде еді. Газет бетіндегі қазанаманы көріп, жүрегім езілді. Бара алмадым. Бір уыс топырақ сала алмадым. Себебі, алғашқы ұстазымның бақилық болғанын кеш естідім. Әттең… өмір ғой.
00000000000090000000000000000000000000