МӘТІНМЕН Ж ТЫҢДАЛЫМ, -Тапсырма. Тыңда. Мәтінді оқы. Киім кию мәдениеті қарым-қатынаста Адамның сыртқы бейнесі оның ішкі дүниесінен хабар береді. Өзін болған адамның ішкі дүниесі де әдемі болады. Ішкі Мәдениет адамның қоғамда өзін ұстауы мен киім киісі арқылы да көрінеді. ортасына сай, мәдениетті, сыпайы ұстаған, айналасына сыйласымды КИІМ КИЮ әдебі — адамдардың ақыл-ойы, Эстетикалық талғамы мен Адам өзінің сыртқы бейнесімен де халыққа өнеге көрсетуі керек. Қонымды Жұмысқа киіп бармайды. «Киіміне қарап қарсы алады, ақылына қарап еңбегінің жемісі. Адам ортасына қарай киім таңдайды. Тойға киетін киімді сыртқы бейнесіне байланысты туатыны рас. Бірақ «Қымбат киім киген адам Шығарып салады» деген нақыл бар. Адам туралы алғашқы пікір оның ғана жақсы болып көрінеді» деген ой тумауы керек. Бұл жерде бойға қонымды, үйлесімді, жинақы киім туралы айтылып тұр. Киім адамның болмысын, ерекшелігін көрсетеді. Киім кейде адамның талғамсыз етіп көрсетеді. Жарасымды, қонымды киім киген адам қашан да мәртебесін көтереді, кейде адамды әдепсіз етіп көрсетеді, кейде өз-өзіне сенімді болып көрінеді. Киім адамды суықтан, ЫСТЫқтан, жауын-шашыннан қорғайды. Киіміне қарап адамның жасын, ЖЫНЫСЫН, қайда жұмыс істейтінін білуге Солады. Тігіншілер мен дизайнерлер жылда мыңдаған киім үлгісін ойлап шығарады. Соның арқасында әр адам өзінің даралығын сақтайды, басқа дамдармен біркелкі болмауына мүмкіндік туады. Киімнің түрі көп болса, адамның өзіне тән стиль таңдауына мүмкіндік туады. Стиль әр адамның незі мен қызығушылығына байланысты болады.
Көмекші есімдер (вс слова) — негізгі сөздерге телене жұмсалып, олардың кеңістікке (мекенге), уақытқа (мезгілге) қатысын толықтырып, нақтылап тұратын сөздер. Оған алд, арт, аст, қас, маң, жан, іш, түп, сырт, бас, бет, шет, түс, бой сияқты толық лексикалық мағынасы жоқ сөздер жатады. Көмекші есімдер мекенді, заттың жақын-алыстығы (ауылдың шеті, жаны, төңірегі, маңы)\ қыры (көпірдің асты, үсті, бойы); аралығы (екі үйдің ортасы, екі көшенің арасы) тұрғысынан саралап атайды. Кейбір көмекші есімдер қыс, жаз, түн тәрізді сөздермен тіркәсіп келіп, оларды мезгілдік жағынан нақтылап, дәлдеп тұрады (қыстың басы, түннің ортасы). Көмекші есімдер өзі тіркескен негізгі сөздермен көбіне изафеттік байланыста қолданылады. Мысалы: өзеннің бойы, ауылдың сырты, қаланың маңы, құдықтың түбі, жолдың үсті, айдың ортасы, жылдың басы, аптаның аяғы т. б. Көмекші есімдер сөйлемнің дербес мүшесі болып жұмсалмайды. Негізгі сөздермен тіркесіп барып, сөйлемнің бір мүшесі болады: Мысалы, Ауылдың жаны — терең сай (Абай). Мұндағы ауылдың жаны — бастауыш.
Объяснение: