-Ассалаумағалейкүм Айдос
-уағалейкүмассалам бауырым
-қайда барасың ?
-Абай атамыздың 175 жылдығына арналған мүзейде өтетін салтанатты кешке бара жатырмын.
-Охо,мен барсам болама?
-Әрине,досым жүр кеттік.Саған Абай атамыздың ерекшелігі туралы айтып берейін жол қысқарсын.
Абай атамыз данышпан ,ойшыл,ұлы ақын болған.Өлең ді бар жүрегімен сезініп,халыққа паш еткен.Өлең шығарғанды жанынан артық жақсы көрген."Өлең-сөздің патшасы,сөз сарасы"тіпті оны мына сөзінен аңғаруға болады.Ән ол жүрегіңді тебірентіп,бойды жылытатын керемет әлем деседі.
 Жоспар:
1.Кіріспе:Қиястың әкесінің майданға кетуі
2.Негізгі бөлім:Анасының сырқаттанып жатқаны
3.Қорытынды:Нағыз еңбекқор Қияс
Кияс ол акылды бала.Кияс егіс басына келгенде күннің де алкызыл шапағы жер бетіне тарай бастаган еді.Бала су құып үйренген және жер казып үйренген. Оның бәрің әкесі үйреткен.Бір күні әкесі майданға кетіп қалған ал анасы ауру.Қияс ішінен сөйлеп отырды «Алдымен құлақ арықты шығыс бетіндегі атыздарды суарамын» деп ойлады.КИЯС анасы ауру ишиненде жылады.»бұл жерді меңін қалай да бітеуім кекек» деп ойлады ол іштей……
Қиястың әкесі майданға кетеді.Ал анасы қатты ауырып жатады.Сол анасын көрген бала Қияс анасын қатты уайымдайды.Бірақ оған қарамастан бала Кияс анасына көмек қылып,еңбек етеді.Ол жерге әр жыл сайын тары егіп,колхоз жинап,терін төгіп,жейтін нан табады.Бала Қияс әкесінің жанында болмасада әкесі үйреткен жұмыстарын үлкендерше істейді.Міне,Қиястың еңбекқор екенін осы мәтінен-ақ табуға болады.Бірақ қазір Қияс сияқты балалар аз