Оралхан Бөкейдің «Тортай мінер ақ боз аты» оқырманға үлкен ой салады. Үміт, арман, қиял а ң қанаты екенін, қанағат пен бауырмалдылықтың керектігін айтады. Әке-шешесінен айырылған баланың адами қасиеттерге бай болып өсуі, қарапайымдылық пен зеректілікті, арманшыл болуы әсерлі баяндалады. Тағдырына мойымаған, өз күнін өзі көрген Тортайдың өмірін автор бірінші жақпен баяндайды.Тортай – тағдырдың ауыртпалығын жастай сезініп, өз қатарластарына қарағанда ерте есейген бала. Ата-анасынан қатар айырылып, өмірдің тәрбиесін алып жүрген Тортай қатарының үлкені және алды. «Ымырт үйіріле алтыбақан құрған азаматтардың маңайында арпалысып, тиіп-қашып, ұлардай шулап ойнап жүргеніміз. Біздің ішімізде менен екі-үш жас үлкендігі бар Тортай атты бала болушы еді. Әке-шешеден тым ерте айырылып, алыстан қосылар аталастарының есігінде жүретін. Қой аузынан шөп алмас жуас, құлағының сәл мүкісі бар, бала болып көп ойнамайтын жасқаншақ еді. Бәрімізден гөрі ерекшелігі, таңертеңнен кешке дейін бас алмай кітап оқи беретін. Қолына не тисе, соны талғамсыз оқитын Тортай арамыздағы білгішіміз, аузымызды ашып тыңдар абызымыз сықылды...» Оның ауылдың өзге балаларындай емес, «қой аузынан шөп алмас жуас», көп ойнамайтын, жасқаншақ мінезді, бірақ, нағыз еңбекқор екенін автор осы бір үзіндіде айтып кетеді.
Осы сыныпта қанша оқушы отырмыз, біздің ішімізде үш тілділікті қолдайтын неше оқушы?
Ал, біз сияқты мемлекетімізде қанша мектеп, қанша оқушы бар?
Бірақ, бізден сұрап, ақылдасып, осы бізге қажет пе, жоқпа?- деген адам бар ма екен? Әрине, жоқ, осынша адамның тағдырын, қалауын, мүмкіндігін санаулы адамдар ғана шешіп отыр. Олардың мұндағы мақсаты не, білмедім. Мен үшін үштілділік қажет емес, себебі мен шет елге барып қызмет етуге емес, өз Отанымда қызмет етіп, өмір сүруге бел байлаған адаммын. Ал, бұл жерде маған екі тілді толық меңгерсем, жаман емес. Оған қосымша таңдаған мамандығымды жоғары дәрежеде меңгеруге тиіспін. Менің ойымша шамалы - шамалы әрнәрсені білгеннен, жоғарғы деңгейде бір нәрсені толық игерген дұрыс.
Объяснение: