Қасым төре түрегеліп, күміс қынды сапысын шешіп, Кенесарының алдына қойды (І.Есенберлин) Май құйған шам сөнсе де, Шамшырақ сөнбес дүниеде. (Жамбыл) Соны Ербол біліп қоймасын деп, Әзімбай әдейі үндемеді. (М.Әуезов) Басқалар қандай қуанса, ол да сондай қуанған еді (Ә.Әбішев) Осыңдай қалың жұрт батысқа қарай ағылып бара жатса, ол көптің бірі боп біз қандай оп-оңай араласып кетер едік (Ғ. Мүсірепов) Өткен мәдениеттегі өміршең атаульшың барлығын бойға д а р ы т ы п алмай, жарқын жаңа мәдениет жасау мүмкін емес. (Ә. Кекілбаев)
Қазақ халқының ақындық өнерінің даму тарихында Жамбыл Жабаевтың орны ерекше. Ақын 1846 жылы ақпан айында Жамбыл тауының бөктерінде дүниеге келген. Әкесі Жапа кедей болсада, сөз қадірін білетін адам болған. Шешесі Ұлдан ақылды адам болған, өз жанынан өлең шығара алатын, дауысы әдемі әнші болған. Жамбылдың арғы аталары өнерпаз, сері, палуандар болғаны белгілі.Бала Жамбылдың өлеңге, ақындыққа қызығушылығы ерте оянға. Жамбылдың ақындық атын шығарған өлеңі «Шағым» аталады. Жамбыл Жабаев 1945 жылы 100-ге қараған шағында қайтыс болды. Вот на казахском, сейчас напишу перевод к нему Продолжение: Жамбыл Жабаев имеет особое место в литературе казахского народа. Акын (поэт) родился в феврале 1846 года у подножия горы Жамбыл. Отец Жапа хоть и был бедным, знал достоинство слова. Мать Ұлдан была очень умной, сама сочиняла песни и была певицей с красивым голосом. Дальние предки Жамбыла были умельцами (искусными), настоящими мужчинами (рыцарями) и борцами (сильными). У маленького Жамбыла интерес к песням, искусству появился (пробудились) очень рано. Песня которая «потвердила» его имя поэта называлась «Шағым». Жамбыл умер в 1945 году на пороге к 100 лет.
Май құйған шам сөнсе де, Шамшырақ сөнбес дүниеде. (Жамбыл)
Соны Ербол біліп қоймасын деп, Әзімбай әдейі үндемеді. (М.Әуезов)
Басқалар қандай қуанса, ол да сондай қуанған еді (Ә.Әбішев)
Осыңдай қалың жұрт батысқа қарай ағылып бара жатса, ол көптің бірі боп біз қандай оп-оңай араласып кетер едік (Ғ. Мүсірепов)
Өткен мәдениеттегі өміршең атаульшың барлығын бойға д а р ы т ы п алмай, жарқын жаңа мәдениет жасау мүмкін емес. (Ә. Кекілбаев)