Жер бетіндегі әрбір адам өз елінің елордасын мақтан тұтады. Біздің мақтанышымыз – Сарыарқа төсіне қанат жайған шырайлы шаһар. Астанамыз жыл санап көркейіп, гүлденіп, ажарланып келеді. Келбеті асқақ та, айбарлы. Өзге жұрт қызыға, қызғана қарайды. Тамсанып, таңдай қағады. Сөзім дәйекті болсын деп мына бір мысалды келтіре кетейін. Анау жылы ресейлік телеарналардың бірінде танымал режиссер Ақан Сатаев түсірген «Ликвидатор» фильмін талқыға салды. Сондағы ерекше есімде қалған бір жайт – ресейлік киногерлер туындыдағы Астана көріністеріне таңғалып, «біз мұны Еуропаның немесе АҚШ-тың, әлде басқа бір дамыған елдің қаласында түсірілген шығар деп ойладық» деді. Бұл сөзді ешкім оларға зорлап айтқызған жоқ. «Бізге жағынбақ болып, жалбақтап отыр», деу де қисынға келмейді. Анығында, бұл – біздің елдің жетістігін мойындау. Ару Астананың келбетіне шынайы сүйсініп отыр деген сөз. Осыны түсінген сәтте арқаланып, кеудемді мақтаныш сезімі билеп кеткен болатын.Астана-елімнің жүрегі.Себебі, ол біздің Республикамыздың астанасы.
Егер де ең ұлы ашылымдар болмаса да
бәрі бір адамзат өмір сүрген болар еді,
ал егер сүйіспеншілік жоқ болса — ол тез
арада құрып бітер еді.
Нағыз құштарлық пен сүйіспеншіліксіз қай
іс болса да ілгері баспайды.
Білімдінің сөзі — ем,
Мейірімі көп, өзі кең!
Мейірімді болу оңай, әділ болу қиын.
Сұлу қыз көзге ұнаса, мейірімді қыз
жүрекке. Алғашқысы жақсы дүние болса,
екіншісі сарқылмас байлық секілді
Мейірімді еркек тойғанша тамақ жеп,
бай болуды мақсат тұтпайды. Ол істі
көп тындырады, бірақ аз сөйлейді. Ізгі
адамдармен әңгімелескенде ол өз
кемшіліктерін өзгертеді.
Мейірімді адам өзін кінәлайды, төмен адам
өзгені кінәлайды.
Объяснение:
Диалог құрастыра алмадым, өзің жазарсың?
Құрайсын өзің я!