Жер бетіндегі әрбір адам өз елінің елордасын мақтан тұтады. Біздің мақтанышымыз – Сарыарқа төсіне қанат жайған шырайлы шаһар. Астанамыз жыл санап көркейіп, гүлденіп, ажарланып келеді. Келбеті асқақ та, айбарлы. Өзге жұрт қызыға, қызғана қарайды. Тамсанып, таңдай қағады. Сөзім дәйекті болсын деп мына бір мысалды келтіре кетейін. Анау жылы ресейлік телеарналардың бірінде танымал режиссер Ақан Сатаев түсірген «Ликвидатор» фильмін талқыға салды. Сондағы ерекше есімде қалған бір жайт – ресейлік киногерлер туындыдағы Астана көріністеріне таңғалып, «біз мұны Еуропаның немесе АҚШ-тың, әлде басқа бір дамыған елдің қаласында түсірілген шығар деп ойладық» деді. Бұл сөзді ешкім оларға зорлап айтқызған жоқ. «Бізге жағынбақ болып, жалбақтап отыр», деу де қисынға келмейді. Анығында, бұл – біздің елдің жетістігін мойындау. Ару Астананың келбетіне шынайы сүйсініп отыр деген сөз. Осыны түсінген сәтте арқаланып, кеудемді мақтаныш сезімі билеп кеткен болатын.Астана-елімнің жүрегі.Себебі, ол біздің Республикамыздың астанасы.
мен жазбаймын өлеңді ермек үшін!
иә,Абай атамыз Мен жазбаймын өлеңді ермек үшін деп айтып кеткендей.Бұрынғы заманда қазіргідей ерігіп жүрмеген,барлығының өзіңдік себептері болған.Абай атамыз бұл жерде өлең менім өмірім.Өлең менім барым деген мақсатта айтып отыр.Яғни,мен өлеңді еріккеннен,ермек үшін жазғаным жоқ,жазбаймында.Менім жан дүнием соны қалайды.Жан дүниемнің қалауымен деп айтып отыр.Негізігі мәселе осы.Сондықтан да тек қызыққа істеп көрмей.Бір бастадын ба соңына дейін аяқтап.Тек жан дүниен қаласа ғана істегенің дұрыс!
Оқысаңыз балалар,
Шамнан шырақ жағылар,
Тілегенің алдыңан
Іздемей-ақ табылар.
Кел балалар оқылық!
Оқығанды көңілге
Ықыласпен тоқылық!
Мал-дәулеттің байлығы,
Бір жұтасаң, жоқ болар.
Оқымыстың байлығы
Күннен-күнге көп болар
Еш жұтамақ жоқ болар.