Әрбір адамның бойында қандайда бір қабілет немесе дарындылығы ,не болмаса икемділігі болады . Бірақ барлығы бірдей оны байқай білмейді. Қандайда бір іске бейім жандар өз болашағын ,яғни мамандығын соған байланысты ұштастырып жатады.Бірақ өзі неге икемі келетінін өзі де білмейтін жағдайлар өте көп. Оны көбнесе жан-жағындағы туыстары ,дос-жарандары байқайды ,немесе ұстаздары . Әрбір адам өзінің досының ән айтуға ,билеуге не болмаса ұсталыққа қабілеттілігін байқаса оны әрі қарай ынталандырып ,оған қолдау көрсетуі керек .Бұлақ көрсең көзін аш деп халқымыз бекер айтпаған ,біреудің жұлдызын жағуға көмек беру ол әрбір адамның міндеті.
Ең аяулы адам мен - сол менің мамамның. Менің ізгі, маматайым ашық-жарқын, жұмсақ, ашық-жарқын назды. Ол ортаның өсуінің, пішінді, сияқты қайың, қарамастан және өте әйел. Бас оның тамаша алтынның қылқанды даласын ескертетін бұйра шаштар. Менің мамамның көздері көгілдір, сияқты ботакөздерді. Олар ізгілікті ылғи ашық, излучающие. Ашық-қызыл түстің менің мамамның еріндері, словно жаңа піскен шиелер. Және түсір- усталость бет мен мама ылғи арайлы жұмсақ күлімсіреу, нешінші көңіл көтер-. Мама абыржымастан айтады, жұмсақ сарынмен.