-Сәлем
-Сәлем
-Бүгін қайда барамыз
-Кешір, мен бүгін сенімен кыдыра алмаймын
-Неге?
-Өйткені бугін менің анамның тұған күні болады.
-Түсінікті. Сонымен оған не сыйлық бересін
-Айтпақшы мен сыйлық дүкенге баруға дайындалғанмын
-Сенімен баруға бола ма
-Әрине, бұл жерде кездесейік
-Жәрайды
...
...
-Сәлем
-Ал, дүкенге кірейік
-Сәлеметсіз бе
-Сәлеметсіз бе, сіз не затты іздедініз (сатушы)
-Бүгін анамнын туған күні, сонымен оған сыйлықты іздедім
-Тусіндім. Қараңыз. Бұл алтын сырғалар туралы не ойлайсыз
-Өте әдемі, бірақ анама алтын емес күміс ұнайды.
-Жәрааайды. А таптым. міне күміс сырғалар
-Сондай әдемі сырғалар. Аламын қанша тұрады
-30000 мын тенге
-Жақсы (алды)
-Рахмет. Сәу болыңыз
-Сәу болындар. Келгендеріне рахмет
(Шықты)
-Бірге барғанына рахмет сәу бол
-Сәу бол
Туған жер – адам өмірінде киелі орын алады. Нақты осы жер оны елімен, өткенмен және болашақпен байланыстырады. Міне, сондықтан да тіпті балалық шақтан бастап-ақ адамда отанға деген махаббат сезімі оянады. Әрбіріміз үшін Отан ошақ басынан басталады: туған жер, туған көше, туған қала немесе мен үшін туған кент. Менің Отаным кішкентай болса да, мен үшін аса қымбат жер Бестөбе кентінен басталады. Дәл осы жерде менің көңілді де, шаттықты, уайымсыз балалалық шағым өтті. Үйдің маңындағы аулада ойнағаным және бала-бақшаға барған көше әлі есімде. Сол кезде ол маған өте ұзын болып көрінетін. Мұнда көлік сирек жүретін, бірақ серуендеп жүретін адамдар көп болатын. Иә... Туған жер ұзаққа қиып жібермейтін. Сен әрқашан өзің бармасаң да, оймен қиялдап туған көшені, есіктің алдын, «Қызым, үйге кір...»деген ананың сөздерін еске түсіресің. Жүректің әлсіздүрсілі естіледі. Қазір бойжеттім, бірақ та өмір бойы мен үшін балалық шақтағы туған аула мен көше – менің кішкентай Отаным. Сонымен бірге мен елімнің бір бөлшегімін, оның бүгіні мен болашағымын.
