кешегі өткен қариялардан, ғұлама ойшылдар мен шешен-билерден, ақын-жыраулар мен сал-серілерден мұра, мирас болып қалған ұлы тәрбие құралы. Біздің ата-бабаларымыздан бізге жеткен көптеген ұлағатты, ғибрат аларлықтай тамаша тәлім-тәрбие берерліктей өсиет сөздер бар.Мың жылда бір-ақ көрінетін кометалардай сыры да, сезімі де терең, тұңғиық дана тұлғаларымыз фәни өмірден баз кешіп, бақилық болып жатыр. Әйтсе де, Баубек пен Бауыржан батырлығы, Әлия мен Мәншүк ерлігі, Қаныш пен Әлкей білімі, Мұхтар мен Ғабит, Ғабидендердің үні, Дінмұхаммедтің парасаты – бүгінгі ұрпаққа өнеге. Олардың даналық болжамы, ғибрат аларлық сөздері мен пайымдаулары бүгінде халықпен қауышып, жүрегімізден орын алуда.
Габи́т Махму́тович Мусре́пов (каз.Ғабит Махмұтұлы Мүсірепов) (1902—1985) — казахский советскийписатель, переводчик, критик идраматург, общественный деятель.
Академик АН Казахской ССР (1985), народный писатель Казахстана(1984), Герой Социалистического Труда (1974).
Председатель правления Союза писателей Казахстана(1956—1962 и 1964—1966), секретарь СП СССР (с 1959). Депутат Верховного Совета СССР 5-го созыва, депутат Верховного Совета Казахской ССР.
БиографияПравить
Родился 9 марта (22 марта) 1902 года в нынешнем ауле Жанажол Жамбылского района Северо-Казахстанской области. Происходит из рода керей Среднего жуза.
Обучившись в родном ауле грамоте, в 1916 году поступил в русское двухклассное училище, где проучился один год, затем поступил в русскую школу 2-й ступени, которую окончил в 1921 году.
В 1923—1926 годах учился сначала на рабочем факультете в Оренбурге и затем в институте. Много лет работал редактором разных газет и журналов, секретарём и первым секретарём Правления Союза писателей Казахстана, членом Правления Союза писателей СССР. Был также членом ЦК КП Казахстана и председателем Верховного Совета Казахской ССР.
Жена — Раиса Мухамедьярова, заслуженная артистка Казахской ССР .
Свою литературную деятельность Мусрепов начал в 1925 году. Первая повесть «В пучине» (1928) — о событиях Гражданской войны 1918—1920. С 1928 участвует в литературно-художественном журнале «Жана-Адебиет».
Известные романы:
«Солдат из Казахстана» (1949),«Пробуждённый край» (1953),«Улпан её имя» (1976).
Драматургические произведения:
музыкальная драма «Кыз Жибек» (1934) (на её основе было создано либретто первой казахской оперы — муз. Е. Г. Брусиловского),пьеса «Амангельды» (1936, пост. 1937 и 1952),пьеса «Козы Корпеш — Баян сулу» (1939),пьеса «Трагедия поэта» (1958, 1-я редакция под названием «Ахан-Сере и Актокты», 1942) — о казахском певце и композиторе XIX века Ахане-Сере раскрывает трагедию поэта и мыслителя, выступившего против многовековых предрассудков.
Жазғы демалысымда мен көп саяхаттадым.Ең алдымен мен туған ауылыма ата - әжеме бардым. Оларға көп көмектестім. Содан кейін өз қалама қайттым. Онда анам мен әкем мені басқа қалаға алып барды. Онда мен көптеген биік ғимараттарды, әдемі саябақтарды көрдім. Анам мен әкем мені көптеген ойын сауық орталықтарына апарды. Бір күні таңертең баріміз жиналып ұшаққа міндік. Мен қайда бара жатқаныммды білмедім. Бірнеше уақыт откен соң мен ұшақтың терезесінен жасыл, кішкентай жерді көрдім. Сол кезде мен аралға келгенімді білдім. Осылай менің жазғы саяхатым керемет өтті.
