Начиная с 2016 года, в Казахстане появился новый праздник – День благодарности, установленный указом Президента Республики №173 от 14 января 2016 года. Этим же документом утверждена и дата его официального ежегодного празднования – 1 марта. С инициативой учреждения данного Дня выступил сам Президент Казахстана – Нурсултан Назарбаев. В своей речи на 22-й сессии Ассамблеи народа Казахстана (АНК) в апреле 2015 года, в рамках празднования её 20-летия, он предложил отмечать День благодарности в Республике. А день создания АНК – 1 марта – выбрать в качестве даты праздника, когда «народы страны могут поблагодарить друг друга и казахов за терпимость и гостеприимство в те годы, когда многие народы были депортированы в страну». «Этот день может стать ярким праздником милосердия, дружбы и любви всех казахстанцев друг к другу», – сказал тогда глава государства.
Кстати, сама Ассамблея народа Казахстана занимает центральное место в системе государственной национальной политики, она включает в себя более 800 этнокультурных объединений. Её председателем является Президент Республики, а сессия – высшим органом, решения которого обязательны к рассмотрению всеми госструктурами. За время своей работы, с 1995 года, АНК стала координатором работы центральных и местных исполнительных органов власти по вопросам межэтнического развития. Эта деятельность охватывает информационные, образовательные, воспитательные, правовые, а также международные аспекты обеспечения межэтнического согласия. Не секрет, что современная многонациональная семья Казахстана – это результат нескольких миграционных волн, вызванных политикой Советской власти, когда в Республику в разные годы были депортированы целые народы. И представителей этих народов, по словам Назарбаева, выгружали из вагонов прямо в голой степи, а казахские семьи, сами находившиеся в крайней нужде, принимали их в свои саманные дома. Так, только в начале 20 века в Казахстан прибыло 1,1 млн. человек из России, Украины и Белорусии, в 1930-е годы в ходе коллективизации сюда было сослано 250 тысяч раскулаченных крестьян, и ещё порядка 1,2 млн. человек со всех уголков СССР переселено на строительство промышленных объектов. И то, как все эти люди смогли устроиться и выжить – огромная заслуга всего народа Казахстана. Поэтому учреждение данного праздника – это дань уважения и благодарности всех этносов друг другу и к казахам, проявившим милосердие и принявшим этих людей как родных. «Помни и гордись своей историей» – это один из основных посылов праздника. А одна из целей данного Дня – воспитание у подрастающего поколения граждан чувства толерантности, дружелюбия и уважения друг друга, а также – укрепление межэтнического согласия и межнациональных уз в Казахстане. В современном мире глобализация стирает границы, миллионы людей на планете числятся мигрантами. Поэтому в текущем столетии главным экзаменом для народов станет экзамен на толерантность.
Астана-ұлан ғайыр еліміздің бас қаласы, әлем таныған жас қала. біздің дәуіріміздің хі-хііі ғасырларында арқада қыпшақ тайпалары көшіп - қонып жүрген. өткен ғасырда археологтар ақмола жерінен көне қаланың орнын тапты. бозақ-қазіргі астанадан небәрі 15 шақырым жерде. қалашық х-хііі ғасырларда гүлденіп, жібек жолы бойындағы сауда орталықтарының біріне айналған. сондай-ақ бозақ қыпшақ билеушілерінің елордасы болған. демек, елбасымыздың астана орнын арқа төсіне таңдауы кездейсоқтық емес, тарихты болжап, болашақты түйген көрегендік. 1996 жылы ақмола қаласын астана жасаймыз дегенде қоғамның басым бөлігі күмәнмен қарады. алайда 1998 жылдың 10 маусым күні тәуелсіз қазақстан жаңа да жас қала-астананың атын бүкіл әлемге паш етті. етек-жеңін енді қымтап, есін жиған егемен елдің бірегей ұлдары қазақ елінің болашағы үшін барын шаша еңбек етті. халқымызда «басы қатты болса, аяғы тәтті» деген дана сөз бар. астана , көркейе түсті. айбынды астанамыз жарық жұлдыздай жарқырады астанамыз әр күні жылға татитын, әр жылы ғасырға тең қарқынмен ң даңғыл жолына түсті. 1999 жылы юнеско-ның шешімімен астана «әлем қаласы» атағына ие болды. астана-сәулеті келіскен алып шаһар. бас қаладағы ең ғажайып, әсем мұнара-бәйтерек. тіршілік иелеріне тірек, сүйеніш, қорған, пана деген ұғымды білдіретін алып мұнара еліміздің символына айналған. гүлденген астанамыз, түрленген жас қаламыз-елдік пен тұтастықтың ғажайып үлгісі. не деген махаббат сұрапыл, тәңірден берілген нұр, ақыл. астана қазақты ғаламға, танытпай қоймайды, тұра тұр, - деп қ.әбілдақызы жырлағандай, астана-елбасының ғажайып ерлігі. жас ұрпақтың келешегін ойлайтын кемеңгер нұрсұлтан әбішұлының ұлы дала төрінен асқақ та ғажап қала тұрғызуы-теңдессіз қайсарлық. әр елді астанасы-сол елдің төлқұжаты. «астанасына қарап елін таниды» деген елбасы сөзінде терең мән бар. нұрсұлтан әбішұлы «еуразия жүрегінде» атты кітабында: - қалалардың да сияқты өз тағдыры болады. олардың әрқайсысының өз аты, қайталанбайтын өмірбаяны, дүниеде ешбір жерге ұқсамайтын өзіндік айрықша мінезі мен белгілері бар», - деп жазыпты. британдық «the sunday times» газеті өзінің 2005 жылғы 20 ақпандағы нөмірінде: «астанада жасалып жатқан жұмыстардың ауқымы нанғысыз. оны жүзеге асыру үшін қазақстан президенті нұрсұлтан болу керек», - деп жазды. ендеше, аяулы астана - елбасының тарихи қолтаңбасы. «біз жаңа астананың негізін салдық. бұл - бостандық туралы ежелден далалық арман мекен еткен қала. бұл - біздің он бес жылғы жолымыз бастап әкелген және бүгінде осы жол енді ғана басталатын қала. бұл - біздің жол, қазақстан жолы», - дейді н.ә.назарбаев. сәулетті астанамен тағдыры тоғысқан, халқымен жүрегі бір елбасы бастаған нұрлы көш - қазақстанның тәуелсіздік жолы ешқашан адаспақ емес. елбасы бізбен бірге. астанадай ғаламат қала қазақ жерінің мәңгілік жерұйығына айналады
