Объяснение:
Бірде үй өртенді. Өртсөндірушілер әлгі үйге келin
жеткенде алдарынан бір әйел жүгіріп шықты. Ол жылда
турып, үйде екі жасар қызының қалып қойғанын айтты.
өртсөндірушілер Бобты жұмсады. Боб баспалдақ арқылы
жүгіріп барып, түтіннің арасына еніп кетті. Бес минуттан
соң ол көйлегінен тістеп, қызды көтеріп үйден шыкты.
Ана қызының тірі екенін көргенде қуанғанынан көз жасын
төгіп, құшақтай алды/көркем
Өрт негізінен электр желісі мен газ дұрыс
пайдаланбаудан болады. От жағатын үйлерде пеш акаулы
болса, ол да өрттің шығуына себепші болады. Қолына
сіріңке ұстап ойнаған балалардың абайсыздығынан өрт жиі
шығады./ғылыми-танымдық
Қысқаша мазмұны
Әңгімеде қасқыр, табиғат, адам мәселесі сөз болады, жаратылыстағы адам мен табиғат теңдігінің қатынас дәрежесі көрсетіледі. Адамдар табиғаттың өз заңдылығына қарсы шығып, қасқырлар мекенін ойрандап, оның күшігін енесінен айырып, ауыл тұтқыны етті. Бірақ қасқыр есейген сайын бостандықты сағынады. Ауыл тұрғындары Көксеректі жақтамайтұғын.
Құрмаштың нағашысы қасқырды, оның көзін ашқан екі күшігін өлтіріп, ең кішісін ауылға алып келеді. Құрмаш қасқырдың бөлтірігін асырап алады. Қасқырдың бөлтірігін ауыл төбеттері күнде талайды. Бір жыл өтеді. Көксерек өседі. Барлық төбеттерді талауға шамасы жетеді. Сол кезде ол өзіне күшік кезінде тиісіп, тамағын тартып алатын итті талайды. Көксерек тамаққа тоймай талай қазандағы еттерді жеп кететін. Ары қарай Көксерек көкжал болады. Ол далаға кетеді. Ауылға қайтып оралмайды. Ол бір ұрғашы қасқыр кездестіреді. Содан кейін екеуі бірге азық тауып өмір сүреді. Қатты боранда ол 7 аш қасқырды кездестіреді. Көксерек солармен бірге бір күнде ауылдың бір үйір жылқысын жеп кетеді. Қарындары ашқанда жылқыға, қойға шабуылдайды. Ауыл адамдары қатты ашуланады. Бір күні Құрмаш атасы ауырып қалғанда боранда қой бағуға шығады. Сол кезде Көксерек пен жанындағы 8 қасқыр сол қойларға шабуыл жасайды. Атпен жүрген Құрмаш оларға қарсы шығамын деп, аттан құлайды. Құрмашқа Көксерек шабады. Ол көксеректі оның бір құлағының астындағы еннен таниды. "Көксерек" деп шақырады.
Ауылда бір аңшы бір төбет итті асырайды. Ол ит қасқыр алатын ит екенін ауыл адамдары мойындайды. Ол бір қасқыр ұстайды. Өзі көкжалдай болады. Ол Көксеректі іздеуге бірнеше адам болып шығады. Жаңағы тайыншадай итті бірге алып шығады. Олар Көксеректі бір сайдың жотасынан кездестіреді. Сол мезетте үлкен төбет көксерекке арыстандай атылып, жолбарыстай бақырып тұра ұмтылады. Екеуі біраз арпалысады. Екеуінің күші тепе-тең болады. Екеуі бір-бірімен тістесіп, екеуінін ауыздары қарысып қалады. Сол кезде ит иесі мен ауыл тұрғыны келіп Көксеректі бауыздап жібереді. Төбет ит сол кезде зорға демалады. Олар ауылға Құрмаштың апасына Көксеректі алып келеді. Сол кезде апасы "Менің баламнын жазығы не?" деп айтады. Апасы қайғыдан құса болады .
Объяснение:
Перевод.
Казахская семья в основном состоит из трех поколений. Это – это дедушка с бабушкой, папа с мамой и ребенок. Дедушка с бабушкой – самые уважаемые люди в семье. У них всегда высокий авторитет и все в семье их почитают. Потому что уважать старших и прислушиваться к их совету – казахская традиция. Дедушки с бабушками рассказывают внукам сказки, интересные истории и различные легенды. Дедушка с бабушкой считаются наставниками семьи.
Папа – глава семьи, кормилец и опекун. Папу уважают и мама, и дети. Чтобы не огорчать папу, дети стараются быть дисциплинированными, трудолюбивыми, умными и прилежными. Мама, уважая папу, подает детям пример. С таким примером перед глазами дети растут воспитанными, уважая и отца, и старших.
Мама – хранительница домашнего очага. Мама устанавливает уважительные отношения между членами семьи и сохраняет взаимоотношения между родственниками. Мама – основа мира и согласия в семье.
Самое большое богатство семьи – это ребенок. У казахского народа есть пословица «Сын растет, глядя на отца, дочь растет, глядя на мать». Хороший пример родителей считается воспитанием для ребенка. Главное правило воспитания в казахской семье – уважение отца и почитание матери. Это – самая первая оценка для ребенка. Ребенок, который растет, уважая своих родителей, учится уважать и других людей. Поэтому в казахской семье детям прививали тактичность, доброту, честность и учтивость (вежливость).