Question

Перевести на , нужно қазақ халқы асты өте жоғары бағалаған әрі қастерлей білген. халқымыз өмірінде тамақтың орнын тіршілікке қажетті құндылықтардың бәрінен де жоғары қойған. бұған «астан үлкен емессің» немесе «арпа, бидай ас екен, алтын, күміс тас екен», «асты қорлама құстырар», «ас атасы – нан» деген нақыл сөздері куә. бұл сөздер қалай айтылса да, қай заманда айтылса да халық асты құрметтеу мен бағалаудың жолын да, жөн жосығын да, оны дәмді етіп әзірлеудің көзін, кезін, ретін, жолын таба білген. ел мен елді татуластыру, жақсылар мен жайсаңдарға құрмет көрсету, үй иесінің мырзалығы мен мәрттік қасиеттерін де, ел дәулеті мен қарым қабілет, түсінігін де қазақ кең дастархан арқылы яғни ас, қонақасы арқылы көрсеткен. сырттан келген кісілер де елді қонақасы берудің жолы мен жөні арқылы сынап, бағасын берген. демек ұлт мәдениетінде тамақ, дәм таттыру – қ, дипломатиялық және тәлім-тәрбиелік қызмет атқарған. қазақ үйлері дәмді, жақсы тағамдарын өздері де жемей, қонаққа деп әдейі сақтап отырған. сондықтан қазақ халқының қонақжайлық қасиеті шетелдерде ерте заманнан-ақ аңыз болып тараған. қазақ дегенде қонақжайлық қасиетінің де қоса айтылуы осыдан болса керек. халық ұғымында аста кепиет, қасиет, құдірет, кие бар деп түсінген.

Answer 1

Перевод (не дословный, смысловой).

Казахский народ всегда высоко ценил и уважал еду. Наш народ еду всегда ценил выше, нежели все необходимые ценности для жизни. Этому служат доказательством следующие слова и выражения: «ты не важнее еды», «ячмень и пшеница – пища, золото и серебро – лишь камни», «не пренебрегай едой», «хлеб -всему голова». Как и когда не произносились бы эти слова народ всегда знал правила ценности и уважения еды, мог подать ее согласно всем традициям и очень вкусно ее приготовить. Казахский народ с богато накрытого дастархана (стола), а точнее угощения для гостей, мог примирить народы, выразить уважение к старшим, а также показать свою щедрость и воспитанность.  Гости, приезжавшие издалека могли оценить гостеприимство хозяев, согласно оказанным почестям и накрытому дастархану. Это значит, что еда и угощение выполняли экономическую, дипломатическую и воспитательную роли. Казахи все самое вкусное берегли для гостей, и не ели сами. Поэтому заграницей издавна слагают легенды о гостеприимстве казахского народа. Возможно, поэтому понятие гостеприимства и казахи всегда едины. В понимании народа в еде есть святость, ценность и могущество.