Гипертония қазіргі уақытта жүрек-тамыр жүйесінің ең таралған патологиясы болып табылады. Бұл ауру айтарлықтай ешқандай белгі бермейді. Кешкісінгі бастың ауруы, басқышпен жоғары көтерілгендегі ентігу, стресстік жағдайдағы тамырдың жиі соғуы – осының барлығын шаршағандыққа балаймыз. Бұның бәріне көпшілігіміз көңіл бөлмей, бас аурудың дәрісін ғана қабылдаймыз.
Алайда, қан қысымының кенеттен көтерілуінің соңы инсультқа, кейде инфарктқа, тіпті өлімге әкелуі мүмкін. Сондықтан дәрігерлер қан қысымының көтерілуіне өте жауапкершілікпен қарауға кеңес береді.
Қасым Қайсенов (23 сәуір 1918, Шығыс Қазақстан облысы, Ұлан ауданы, Асубұлақ ауылы — 30 желтоқсан 2006, Алматы) — Қазақстанның Халық қаһарманы (1995), Халықаралық Фадеев атындағы сыйлықтың лауреаты, көрнекті жазушы, Ұлы Отан соғысының ержүрек батыры, әйгілі партизан, көзі тірісінде аты аңызға айналған халқымыздың қайталанбас біртуар даңқты перзенті.Найман тайпасының Қаракерей руының Құйымшақ бөлімінің Малай бұтағынан шыққан.
1934 жылы мектеп бітіргеннен кейін Өскемен қаласындағы саяси-ағарту техникумына түсіп, 1938 жылы оны бітірген.
Павлодар облыстық оқу бөлімінің саяси-ағарту жөніндегі нұсқаушысы болып қызмет атқарып жүргенде әскер қатарына шақырылып, әскери-барлау мектебіне жіберіледі.
1941 жылы қараша айында осы мектепті бітірген бойда, Оңтүстік-Батыс майданының штабына жөнелтіліп, сол жерден арнайы тапсырма алып, Украинаның басқыншылар қолында қалған жерінде партизан отрядын құру үшін жау тылына түсіріледі. Ол жерде Қайсенов Чапаев атындағы партизан құрамасының үшінші отрядын басқарады. Одан кейінгі кездерде, 1944 жылдың аяғына дейін Молдавия, Чехословакия, Румыния жеріндегі партизан қозғалыстарына қатысады.
Отряд командирі болып жүріп, жау тылында жүздеген жорықты басынан өткереді. Соғыс аяқталған соң Отаны Қазақстанға оралып, Қазақ КСР Жоғарғы Кеңесінің Президиумы аппаратында жауапты қызметте болады.
Жамбыл облысының Жуалы, Свердлов аудандарында атқару комитеттері төрағаларының орынбасары ретінде соғыстан кейінгі ауыл шаруашылығын қалпына келтіру науқанына белсене араласады.
1951-1954 жылдары Қазақстан Компартиясы Орталық комитеті жанындағы екі жылдық партия мектебінің аудармашылар бөлімінде оқиды.
1953-1972 жылдар аралығында «Жазушы» ба директорының орынбасары, Қазақстан жазушылар одағы көркем әдебиетті насихаттау бюросы директоры, «Қайнар» ба директорының орынбасары болып қызмет істейді.[1]
