Ұлттық аспаптар ұрпақтан ұрпаққа келе жатқан асыл қазына. Осы ұлттық аспаптардың сүйемелдеуімен турлі ән-күйлерді алғашында орындай бастаған. Барлық ұлттық аспаптардың өз шығу тариxы болады.
Айтуаров Айбек 1965 жылы 5 қантарда Алматы қаласында дүниеге келді. К.И.Сəтпаев атындағы Қазақ ұлттық техникалық университетті "Геология" (1987) жəне "Мұнай және газ кен орындарын игеру мен пайдалану" мамандықтарымен бітірді. 1987-1988 жылы Гидрогеология институты мен Қазақ КСР Ғылым академиясының гидрофизика инженерлік және геологиялық зерттеулер бөлімінің маманы болып жұмыс істеді. 1989-1995 жылдары қоршаған ортаны ластау минералдар Қазақ институтының бағалау бөліміне 1988-1989 жылы маман - инженер, бас гидрогеолог партиялық терең бұрғылау Алматы гидрогеологиялық экспедициясы. 1995-1998 жылы «ҚазақстанКаспийШельфі» ғылым бас маманы болды, және Геология және келісім-шарт бойынша менеджерлер ЖАҚ ҰОК «Қазақойл» 1998-2002 менеджер. 2002-2006 жылы 2006-2010 жылы ҰК АҚ, содан кейін бас менеджері «ҚазМұнайГаз» менеджер болды - Agip KCO IN 2010 барлау басқармасының бас геологы «Шелл Девелопмент Қашаған» бойынша үйлестіруші болып жұмыс істеді. 2011 жылдан бастап «КазРосГаз» ЖШС жобалық барлау Имашев кен департаментінің директоры болып табылады.
Ата-ананың қадірін білмеген - халық қадірін білмес.Халқымыздың байырғы ұғымында баланың анасы алдындағы парызын өтеуі ана сүтін ақтау деп аталады. Ана баланы тоғыз ай көтеріп, толғатып, дүниеге келтіріп қана қоймайды. Өмір есігін жаңа ашқан нәрестенің бойына туған елінің рухын сіңіретін, балбыратып уататын тұңғыш тәтті сазы, жылауын қойғызатын ән өлеңі де сол ғазиз ана бесікке сүйеніп отырып, емірене айтатын бесік жыры. Ал нәресте өмірінің нәрі – Ана сүті.Ана – отбасының негізгі діңгегі, бастапқы дәнекері. Дәстүрлі қазақ отбасында ата-ананың қадірі ерекше әспеттелген. Әсіресе, тіршіліктің қайнар көзі, махаббаттың шуақ күні, мейірімнің кәусәр бұлағы – Ана есіміне қатыссыз дүниеде қасиетті ештеңе жоқ. Сондықтан ананы ардақтамайтын халық та жоқ. Оның жөнін халық: «Ана сүтін Анаңды Меккеге үш рет арқалап апарып келсең де, өтей алмайсың»,- деп түсіндіреді.Теңіздей тербелген өмір толқындарынан баласын аман алып қалу үшін барын салады. Сондай зор махаббатпен өсірген өрені қартайған шағында мейірімге бөлер ме екен? Баласының болашағы үшін бар өмірін арнаған ата-анасы қартайып аз ғана көрер жарығы қалғанда оны сүйіспеншілік пен мейірімге бөлей алмаған адамның адамгершілігі бар деп айту қиын. «Ата-анаңның қадірін балалы болғанда білерсің» деп бабаларымыз жырлағандай «ата-анаға не істесең, алдыңнан сол шығады». Анаңды құрметтемесең, анадан несін туасың? Адамды құрметтемесең, адамнан несін туасың? – деп жырлаған екен халқымыз. Қандай өркениетте болсын, қандай ұлттарда болсын ата-анаға деген құрмет ешқашанда өзінің құндылығын жоғалтқан емес, ата-анаға ең биік орын беріп ерекше бағалайды. Ұл-қызымыз ұлағаттылықты ұстанып, инабаттылыққа ұмтылып, арын кірлетпей, кіршіксіз таза ұстап, ата-ананың алдында адалдығынан ажырамай өмір сүрсе, аналар да жыламас еді, жетімдердің де көзі жәутеңдемес еді.Перзент – ата-ана еккен ағаштың жайқалған жасыл жапырақтары, әке мен шешенің өз қолдарымен мәпелеп өсірген ағаштың көптен күткен жемісі. Алғашында ата-ана перзент панасы болса, кейін керісінше әр перзент ата-ананың панасы болуы оның пенделік, перзенттік парызы. Қызын қуыршақтай, ұлын құлыншақтай қылып алақанында аялап өсірген жемісінің дәмін тату, бейнетінің зейнетін көру – әр адамның арманы. «Балаң жақсы болса, жердің үсті жақсы, балаң жаман болса, жердің асты жақсы» депті бағзы бабаларымыз. Ата-анасының қадіріне бармаған бала құдды құрт түсіп, шіріген жеміс іспетті. Бала емес, бәле өсіргенін кейіннен түсіну – көңілдің күйікті күйініші, өзекті өртейтін өмірдегі өкініші.
