Адам – табиғаттың ажырамас бөлігі. Сондықтан халқымызда «Жер-Ана» деген егіз үғым қалыптаскан. Жерді өз Анасындай, Анасын Күндей қастерлеу Ата қостаған салтымыз. «Жер шоқтығы – Көкшетау», «Жер жаннаты – Жетісу» деп, бабаларымыз туған жерге, табиғатқа деген ыстық махаббатын білдірген.Сондықтан орман-тоғайларды сақтап, қоршаған ортаның, өзен мен көлдердің ластанбауына ерекше мән берген.«Су ішкен құдығыңа түкірме»«Бұлақ көрсең, көзін аш»деп, жас ұрпақтың бойына табиғатты қорғаудың тәрбиесін сіңірген.
Выбирай- Адам және табиғат қойын-қолтық дос доспен тоқулы. Табиғат барлық шарттарды адамның өмірі үшін жасайды, сол себептен олай онымен тұру түбегейлі астасуда. Табиғаттың әдемі пейзаждары адамның жанын қуанышпен толтырады, ғана сол көрік ша ақиқатқа арбайды. Адамның мүддесі табиғатқа шексіз; неше сырды және жұмбақтарды қармақбау, теңіздер себе несут. Өте многое біз туралы табиғатта тағы білмейміз. Рақаттану чтобы табиғаттың көркінің баруға керекке ұзақ, саябаққа немесе орманға деген кету баршылық. Табиғат күздігүні айрықша әдемі, қашан дүңгіршектерге деген отыру қала- және себя деген жұт- барлық оның көркінің, рақаттан- онымен. Тап сонда сезесің, сияқты сен жанды жаңа бояулармен қампайады, сияқты ол қапта- әлемнің көркімен тамақтанады. Осы кездерге сезінесің, сияқты қойын-қолтық адамдар табиғатпен тоқулы.
