- Какую ты сегодня одежду оденешь? На улице похолодало. - Теплые штаны, куртку, сапоги, шапку, шарф и варежки. А ты? - А мы сейчас с мамой поедем в магазин, покупать новую одежду, потому что куртка порвалась. - Понятно. А тебе нравится одевать зимнюю одежду? - Мне - да. В ней мне комфортно. Будто в одеяло укутался. Ха-ха. - А мне не нравится. Я чувствую, что я в ней как капуста. - Ясно.. Ну ладно, пока, мне за курткой надо. - Пока!
Отанға, сол Отанның жүрегі — Москваға, қатерлі, қатал жау суық қолын созған кезде, сіздің атыңыз қараңғы түнде тұнық аспанға атылған жай оғындай жарқ ете қалды. Майдандағы әскерлерге нұрын шашты.
Ол — мың басы. Мың қолды бастаған отыз бір жастағы Момышұлы — Намысұлы боп шыға келді. Отанның әрбір адым жері үшін табан тіреп, қайсарланып, өжеттеніп тұрып алды. Қоршаудың өзін ерлікпен, өжеттікпен қаймықпай бұзып өтті.
Сол шақта астананы қорғаған мыңдар мен миллиондар арасынан «Момышұлының батальоны» өзгеше аталды, ерекше көзге түсті.
Оны генерал И.В.Панфилов мақтады. Газеттер жазып жатты. Ер еліне еткен еңбегін ерекшелігім демей, еліріп мақтан етпей, сол бір табиғи қалыпта қала білді. Мұнда ерлікке тән азаматтық көрінді. Сөйтіп, Бауыржан бастаған батальон Москва түбіндегі шайқаста асқан ерлік көрсетті. (113 сөз)
Алды!Ұтқыр телефон жаса- 6 1983 наурыздың - компания Motorolla болды. Қарамастан және уже 1984 ұтқыр байланыстың пайдаланушысының жылына около 300 мыңдаған человек болды, ара 2003 уже астам не 1,2 мильярдтер Ұтқыр телефон ана, не ол ыңғайлы өлшемде жас, қарамастан және ол алып бару болады. Мен көмек ұтқыр телефонның суретке түсіру болады өзінің досының, туған-туыстарды. Телефон музыканы тыңдау қояды. Қазіргіде телефон көп еліктіргіш ойындар болады. Бірақ басты, не ұтқыр телефон қапта- әлеммен жанасушылықтың сол тәсілі. Ол бізге істе- ойдағыдағы жоспарларды тезірек көмектеседі және ара курс барлық болып жат- уақиғалардың бол-. Бүгін ұтқыр телефондар байыпты өзгерістерді претерпели, бірталай өлшемдерде азайды, қарамастан және енді олармен ұсын- өзінің өмірінің қазіргі адамға жайдан-жай нанғысыз.
- Теплые штаны, куртку, сапоги, шапку, шарф и варежки. А ты?
- А мы сейчас с мамой поедем в магазин, покупать новую одежду, потому что куртка порвалась.
- Понятно. А тебе нравится одевать зимнюю одежду?
- Мне - да. В ней мне комфортно. Будто в одеяло укутался. Ха-ха.
- А мне не нравится. Я чувствую, что я в ней как капуста.
- Ясно.. Ну ладно, пока, мне за курткой надо.
- Пока!