Мен ағылшын пәнін өте ұнатамын.Ағылшын тілінде Ұлы Шекспирдың поэмалары,Джек Лондонның әңгімелері жазылған. Қазіргі заманда ағылшын тілі халықаралық тіл деп есептеледі,Мысалы қай шетел қалаларына сапар шексеңде не ол Стамбул болсын ,не Париж туристтердің бәрі ағылшын тілінде сөйлейді.Кейбір Қазақстан қалаларындағы мысалы Атырау,Ақтау,Алматы,Астана шетелдік компаниялар ағылшын тілін білген азаматтарды қабылдайды.Сондықтан ағылшын тілін толық меңгерсем,мүмкін жақсы аудармашы болсам деп едім.
Мне очень нравится предмет-английский язык,На английском языке писали Великий Шекспир свои поэмы,Джек Лондон свои рассказы.В настоящее время английский язык стал международным языком,Например куда ты ни поехал заграничные города как Стамбул или Париж все туристы общаются на англ языке. В некоторых городах Казахстана как Атырау,Актау,Алматы,Астана иностранные компании отдают предпочтения людям которые знают англ язык.И поэтому я хочу в совершенстве овладеть англ языком может стану хорошим переводчиком.
Ағайын-туыс - бір ауыл, қауым болып, шаруашылық қарекеттерін бірлесе жүргізетін, бір-біріне қолдау жасайтын, қандастық жағынан жақын туыс, аталас адамдар немесе солардан өрбіген ұрпақтар.
Мұны «Сыйласқанға жат жақсы, жылысқанға ағайын артық» деген парема да айғақтайды. Қазақта екі туыстық байланыс бар: бірі «бірге күліп, бірге жыласатын» тіршіліктегі қуаныш пен қайғыны бірге көтерісетін әке жағынан туыстық, екіншісі материалдық қарым-қатынаспен байланысқанқұдалар мен тамырлар деп бөледі A.M. Балаубаева-Голяховская еңбегінде ата туыстар қиын сәтте бір-біріне қол ұшын береді, сондай-ақ, жиын-тойларды, торқалы той, топырақты өлімді өткізуді бірге ұйымдастырады, ауыртпалығын бірге көтеріседі.
Ағайын бір өліде, бір тіріде деген қағида осыны меңзейді. Әсіресе, адамның тіршілік циклына қатысты ғұрыптар мен салттардың атқарылуында бірлік пен ынтамақтастықтың орны ерекше. Туысы бірдің уысы бір, бөлінгенді бөрі жейді деп, арадағы ұсақ-түйек дау-шар, өкпе-назды елемеуді ескертеді. Қандастық жақындықты сезінуде ел бірлігін, қоғам тұтастығын сақтауда ағайын-туыстық ұғымының орны айрықша болған. Ағайын-туыстар жеті атаға дейін туыстықты үзбейді және қыз алыспайды. Қазақы ортадағы бұл қағиданың генетикалық жағынан алғанда дұрыстығы анықталып отыр. Жеті атаға толғаннан кейін ру ақсақалдары жиылып, жеті атаға толыстық, жеке ел болыстық деп боз бие шалып, баталасып, бәтуаласып қыз алысып, қыз беруге рұқсат етеді.[1]
