Өмір туралы біз аяғымызды тең басып жүргенде ойлай бермейміз. Оның жақсы жағын көрмейміз. Тек жолымыз болмай қалды, жұмысымыз бітпей қалды, ойлаған ісім орындалмады, қарап отырсаң тек қана реніштен тұратын сияқты. Ал, анығында біз аман-сау оянған әрбір таңымызға, тыныштықпен өткізген түнімізге қуана білуіміз керек. Өмірдің өзі бізге берілген сый. Ал, атқарылатын істер тек қана сынақтар. Ал, келген сынақ оңай болмайтынын бәріміз білеміз. Адам, бір ауырса, өмірдің қымбат екенің бірден сезеді, бағалайды. Өмір, сен маған қымбатсың, осыны күнде айналамды қоршаған бүкіл адамзатқа жеткізгім келеді.
Оқжетпес Оқжетпес[1] – Ақмола облысындағы Бурабай және Шабақты көлдерінің аралығындағы биік жартас. Көкшетау қыратының ең биік жері – Көкше жанында. Герцин қатпарлығы тауларының мүжіліп жазыққа айналуы нәтижесінде пайда болған. Төңірегінің табиғаты көрікті. Гранитті жартастан түзілген, беткейі тік, қарағай, қайың өседі. Оқжетпес маңында қаңтардың орташа температурасы –9 – 16қС, шілдеде 19қС. Жылдық жауын-шашын мөлш. 200 – 300 мм. Төңірегінде бұғы, түлкі, шіл,құр мекендейді, ұшар басына бүркіт ұя салады. Қазақ халқының талай атақты ақын-әншілері (Сәкен Сейфуллин, т.б.) Оқжетпесті жырға қосқан, өздерінің ән-өлеңдерін арнаған. Оқжетпес маңы туристік саяхат жасайтын өңір.
Адам коғамы пайда болғаннан бастап оның мүшелері мінез-құлық, мүдде, тілек т.б. жағынан бір-бірімен санасуға тура келді. Үлы Ғабит Мүсірепов жазып кеткендей: "Мал баласын бауырында өсіреді, ағаш жапырағын ығына қарай төгеді, а болса, қоғамның шылауында өседі" емес пе?! Бұл қажеттілік әрі карай адамдардың қоғамдық парыз-міндеттерін орындаумен ұштасады. Адамдар арасындағы осынау күрделі өзара қарым-қатынастарды адамгершілік-имандылық тұрғысынан реттеудің шартты қағидалары болып әдеп-инабат нормалары қалыптасты.
