«Балалы үй - базар, баласыз үй - қу мазар» шағын шығарма.
Қазақ халқы баланы ерекше жақсы көріп, бала десе барын беретін бауырмал халық саналған. «Бала адамның бауыр еті, көз нұры» деген мақал осының айғағы іспеттес. Бала – өмірдің жалғасы, ата – ананың перзенті, отбасының қызығы мен шыжығы. Балалы болып, перзенр сүю – Жаратушының берген сыйы.
Үйге іңгалап сәби келген күннен бастап, отбасының үйреншікті тәртібі мен түгел өмірі толықтай өзгереді. Бір отбасының тұрмыс – тіршілігі осы бір кішкентай періштенің айналасында болады. «Не пайда» атты термеде тіпті «Бұл жалғаннан не пайда, бұзығың шулап жатпаса» демекші, балалы үй қызыққа, қуанышқа, шаттыққа толы екендігі баршаға мәлім. Кішкене сәбидің күлкісінің өзі дүниедегі бар байлықты алмастыра алады десем, артық айтпаспын. Оның әр қылығы шаршағаныңды басып, көңіліңе жылылық ұялатады. Дегенмен, мұндай қуаныштың барлық отбасында бола бермейтіні өкінішті - ақ, әрине. Өмірде баласыз өтіп, сәби иісін аңсау ең үлкен бақытсыздық сияқты. Сондықтан да халық баласыз үйді қу мазарға теңеген болар.
Бала жоқ отбасылар Құдайдан жалбарынып бала тілеп, ар бұл тілектері орындалғанда тіпті қуаныштан жүректері жарылып кетердей күй кешетін болған. «Баламның табанына кірген шөңге менің маңдайыма кірсін» деп, әлпештеп өсірген.
Мысық сөзі (Слово кошка) А.с. (не?) мысық. Мысық - ең жақсы дос! І.с. (ненің?) мысықтың. Мысықтың ойыншығы еденде жатты. Б.с. (неге?) мысыққа. Мен мысыққа сүтті бердім. Т.с. (нені?) мысықты. Владимир көршілестік мысықты жақсы көреді. Ж.с. (неде?) мысықта. Мысықта әдемі бір шүйке жіп бар. Ш.с. (неден?) мысықтан. Ит ашуын мысықтан алады. К.с. (немен?) мысықпен. Ол мысықпен ойнайды.
Отаны сөзі (Слово Родина в 3 лице) А.с. (несі?) Отаны. Оның Отаны - Қазақстан. І.с. (несінің?) Отанының. Отанының табиғаты тамаша болған. Б.с. (несіне?) Отанына. Ол өз Отанына ұзақ қызмет етеді. Т.с. (несін?) Отанын. Борат Отанын жақсы көреді. Ж.с. (несінде?) Отанында. Отанында жақсы адамдар тұрады. Ш.с. (несінен?) Отанынан. Өткен жылда Арман Отанынан кетеді. К.с. (несімен?) Отанымен. Ол Отанымен мақтанады. Атау септік-Отбасы
Ілік септік-Отбасының Барыс септік-Отбасыға Табыс септік-Отбасыны Жатыс септік-Отбасыда Шығыс септік-Отбасынан Көмектес септік-Отбасымен
Атау с. Кім? Не? Автобус Ілік с. Кімнің? Ненің? Автобустың Барыс с. Кімге? Неге? Автобусқа Табыс с. Кімді? Нені? Автобусты Жатыс с. Кімде? Неде? Автобуста Шығыс с. Кімнен? Неден? Автобустан Көмектес с. Кіммен?Немен? Автобуспен
«Балалы үй - базар, баласыз үй - қу мазар» шағын шығарма.
Қазақ халқы баланы ерекше жақсы көріп, бала десе барын беретін бауырмал халық саналған. «Бала адамның бауыр еті, көз нұры» деген мақал осының айғағы іспеттес. Бала – өмірдің жалғасы, ата – ананың перзенті, отбасының қызығы мен шыжығы. Балалы болып, перзенр сүю – Жаратушының берген сыйы.
Үйге іңгалап сәби келген күннен бастап, отбасының үйреншікті тәртібі мен түгел өмірі толықтай өзгереді. Бір отбасының тұрмыс – тіршілігі осы бір кішкентай періштенің айналасында болады. «Не пайда» атты термеде тіпті «Бұл жалғаннан не пайда, бұзығың шулап жатпаса» демекші, балалы үй қызыққа, қуанышқа, шаттыққа толы екендігі баршаға мәлім. Кішкене сәбидің күлкісінің өзі дүниедегі бар байлықты алмастыра алады десем, артық айтпаспын. Оның әр қылығы шаршағаныңды басып, көңіліңе жылылық ұялатады. Дегенмен, мұндай қуаныштың барлық отбасында бола бермейтіні өкінішті - ақ, әрине. Өмірде баласыз өтіп, сәби иісін аңсау ең үлкен бақытсыздық сияқты. Сондықтан да халық баласыз үйді қу мазарға теңеген болар.
Бала жоқ отбасылар Құдайдан жалбарынып бала тілеп, ар бұл тілектері орындалғанда тіпті қуаныштан жүректері жарылып кетердей күй кешетін болған. «Баламның табанына кірген шөңге менің маңдайыма кірсін» деп, әлпештеп өсірген.