Бір күні арыстан, қасқыр және түлкі дос болыпты. Олар аңщылыққа шығып есек, қой және қоян аулап алды. -Ал ,достар олжаны қалай бөлеміз?-деп сұрады арыстан. Бірінші қасқыр: жауап берді -Патша сіз бәрімізден үлкенсің сол себептен есекті сіз жеңіз , ал мен қойды, түлкі қоянды жесін. Арыстан жауапқа разы болмадыОл қатты ашуланып қасқырды бөлшектеп тастады. -Сен не айтасың?-деп сұрады арыстан түлкіден. -О, біздің патшамыз! Сіз есекпен таңғы ас ішіңіз, кейін қоймен түскі ас ішіңіз, ал кешкі асқа қоянды жеңіз Арыстанға түлкінің сөздері ұнады. .Ол күлімсіреп түлкіден сұрады -Сен мынадай жауап беруді кімнен үйрендің? -Қасқырдан -деп жауап берді түлкі.
Давным давно, кто то устроил свадьбу. Пришел и Кожа. Одежда на нем была не из хороших, но он никого не волновал и никто не приглашал его поесть и посидеть. Затем, он уходит и идет домой, он одевает более привлекательную одежду и возвращается на свадьбу. В этот раз его принимают, просят посидеть и поесть, ему дают мясо. -Кожа, давай ешь! Наслаждайся! - говорят ему, но он не ест и сувает свой шапан (плащь) в еду и говорит: -Ешь мой шапан. ешь,- и молча сидит. Тогда хозяин свадьбы: -Что вы творите? Ваш шапан ест мясо? Тогда Кожа: Ты оказывается не уважаешь человека а уважаешь одежду на нем, по этому я даю еду моему шапану! отвечает он.
