Заман қамын ойлаған саналықтың белгісі. Бұл тарихи кезең. Көгінде қыран қалықтап, жерінде түйесі боздап, жылқысы құлындаған байтақ қазақ жері небір қан майдандады өткерді. Дұрысын білмейтін надандардың басшы бола бастағанын, ақша деген дүниенің шыққанын байлардың ұрлық жасап, билердің парақор болғанын, бір бірлерін көре алмай, орыстарға жем болатынымызды, барлығының ойлағаны мал және бұрынғы заман қайта келмейтінін айтып күйінеді. Өзгеріспен жаңашылдық болып жатқанын көреміз. Ш. Қанайұлы ойын жалғастыра көптеген ақындарда сол өлеңдеріне арқау етті.
Табиғатты қорғау - қазіргі кезде өмір сүрушілер ғана емес сондай-ақ, болашақ ұрпақтардың да денсаулығы мен хал-жағдайы дұрыс және өз уақытындағы шешімдерге тәуелді болатын қазіргі кездегі мәселелердің бірі.[1]
Табиғатты қорғау - бұл табиғи жер және су ресурстарын ұтымды пайдаланып, сақтауды және ұдайы өсіруді қамтамасыз етуге бағытталған мемлекеттік, қоғамдық, әкімшілік-шаруашылық, техникалық-өндірістік, экономикалық және заңды шаралар жүйесі. Қазақстанның табиғи ресурстарын қорғау және ұтымды пайдалану. Қазақстан Республикасының Мәжілісі және Үкіметінде табиғатты қорғауды күшейтуге, республикамыздың табиғи ресурстарын ұдайы өсіруге бағытталған бірқатар заңнамалық актілер қабылданып, пайдаланылуда. Әрбір
Қуат белгілі бір уақыт ішінде тұтынылатын немесе жеткізілетін энергия ретінде анықталады. Энергияны үнемдеу теориясы бойынша энергияны құру мүмкін емес болғандықтан, энергияны пайдалану үшін оны қол жетімді көзден тұтынылатын түрге айналдыру керек. Электр энергиясы - жиі қолданылатын энергия формаларының бірі. Электр қуатын пайдалану үшін оны электр желісіне розетка арқылы қосылған теледидардағыдай электрмен жабдықтау керек. Бірақ розетка да, магистраль да электр қуатын бермейді; электр розеткасына сыртқы қуат көзінен беріледі. Осылайша, қуат көзі мен қуат көзі арасындағы негізгі айырмашылықты анықтауға болады: электрмен жабдықтау құрылғыға қуат беру үшін қолданылады, ал қуат көзі - қуат өндірілетін көз.