Бөлеме кітап сыйладым
«Кітап
білім бұлағы» деген дана сөз бар. Білімнің пайдасын білетін адам дүние жина-
майды, кітап жинайды. Біздің үйде шағын кітапхана бар. Кітапханада ертегілер, сөздіктер
және түрлі энциклопедиялар бар. Мен қызықты мәліметтерді осы кітаптардан оқимын. Мен
кітапханадағы барлық кітап тізімін жасадым. Кітаптардың авторларын жаздым, қайда, қашан
шыққанын көрсеттім.
Кейде керек ақпаратты тез таппайсың. Сондықтан өзіме керек ақпаратты тез табу үшін,
түрлі-түсті қағаздардан белгі жасадым.
Кітапханада әкемнің 1-сыныпта оқыған әліппесі болды. Әкем оны туған күніме сыйлады.
Бір күні менің бөлем келді. Ол суретті әліппені көріп, қатты ұнатты. Бірақ бұл әліппе мен үшін
өте қымбат. Алайда кішкентай бөлемді ренжіткім келмеді. Оның білімге құштарлығын көріп,
әкемнің рұқсатымен әліппені бөлеме сыйладым. Бөлеме: «Әліппені таза ұста, жыртпа!»,
дедім. Бөлем қатты қуанды, кітапты ұқыпты ұстайтын боп сөз берді. Мен оған: «Талабыңа нұр
жаусын!» — деп тілек айттым.
Әкемнің әліппесінің құр тұрмай, пайдаға асқанына мен де қуандым.
«Мен оқимын, ойнаймын, ойланамын» кітабынан
Қазақ халқының ойшылы және философы Абай Құнанбайұлының ең жарқын шығармалары мен еңбектерінің бірі-Қара сөздер. Абайдың соңғы жылдары жазылған Қара сөздері көлемі мен жазылуы жағынан әр түрлі 45 сөзден тұрады. Қазақ қара сөзінен сөзбе-сөз аударғанда Қара сөз (Қара сөздер) деп аударылады, оның аудармасы өз мағынасын береді, өйткені бұл еңбектерде қазақ халқының Абайға деген айқын сыны (өшпенділігі емес) көрінеді. Абай өзінің барлық жылдарында қазақтардың кемшіліктері мен кемшіліктерін түсінді және оны шеше алмайтындығынан қорқып, ол бұл туралы әдеттегі стильде жазуды жөн көрді.
