Бүгін отты зымыран əуеге ұшырылды. Ертең ғылыми жоба жасауға кірісейік. Бұл сөзді ауыспалы мағынада айт. Жылжымалы мүлік- тасымалдауға ыңғайлы заттар. Біз өскелең ұрпаққа үлгі көрсетуіміз керек. Қазіргі заманның күрмеулі мəселелерін шешу қиынға соғуда. Арманның бойы аласалау келген. Қазіргі адамдар- саналы адамдар.
Әлия Нұрмұхамбетқызы Молдағұлова (шын есімі Ілия, майдандас достары «Лия» деп атапты) (1925 ж. 15 маусым (кейбір деректерде 25 қазан, 20 сәуір), Ақтөбе облысы, Қобда ауданы, Қаз КСР – 1944 ж. 14 қаңтар, Псков облысының солтүстігіндегі Новосокольники, Казачиха ауылы, РКСФР) – Кеңес Одағының Батыры (1944), мерген, ефрейтор.
1925 ж. 25 қазанда Ақтөбе облысы, Қобда ауданының Бұлақ ауылында Сарқұлов Нұрмұхаммед және Молдағұлова Маржанның отбасында дүниеге келген. Бала кезінде анасынан айырылып (1933 ж.), кейіннен Алматыда ағасының қолында тұрған, ал 1935 ж. бастап Ленинград, Красногвардейский ауданы, Гурдин көшесіндегі №46-шы балалар үйінде тәрбиеленген. Санкт-Петербургтегі 9-орта мектебінде оқыды. Оқудағы озаттығы және үлгілі тәртібі үшін Әлия Қырымдағы Бүкілодақтық пионерлер лагері – Артекке жіберіледі. Артекте батырлар тақтасына Рубен Ибаррури, Тимур Фрунзе сияқты батырлармен қатар Әлия Молдағұлованың да суреті енгізілген. Соғыс басталған соң балалар үйімен бірге Ярославль облысының Вятское селосына эвакуацияланған. Вятское орта мектебінен 7-сыныпты бітірісімен Рыбинск авиациялық техникумына түседі, бірақ көп ұзамай (1942) ЖШҚӘ-ға (Жұмысшы-Шаруа Қызыл Әскері) майданға жіберу туралы өтініш жібереді.
1943 ж. Снайперлер дайындау орталық әйелдер мектебін аяқтайды. 1943 ж. бастап 54-ші арнайы атқыштар бригадасы 4-батальонының снайпері болған (22-ші әскер, 2-ші Балтық жағалауы фронты). Жау әскерінің 30-дан аса сарбаздары мен офицерлерінің көзін жойған. 1944 ж. 14 қаңтарда Псков облысының солтүстігіндегі Новосокольники ауданында қаза тапты.
Менің есімім Вика. Менің жасым он екіде. Мен екі мың бесінші жылдың үшінші тамызында Петропавл қаласында туылдым. Мені ата-анам қатты күткен. Балалық шағымның қалай өткені менің есімде, ол өте көңілді болды. Балалық шағымда менің достарым көп болды. Біз әруақытта аулада қыдырып, әткеншек тебетінбіз. Қазір біз өстік, мектепте оқимыз. Кейбір достарымды көріп тұрамын. кейбіреулері басқа мемлекетке тұруға кеткен. Таныс көшелермен жүргенде мен балалық шағымды еске аламын. Мейлі, мен өте ересек болмасамда, менің сондай балалық шағым енді болмайды. Мен осында туылдым. Бұл жерде маған бәрі жақын.
