Көп нүктенің орнына тиісті əріптерді қой, көшіріп жаз. Қазақстанның оңтүстіг(і)нде Отырар деген қала болған. Оны Шы(ң)ғыс хан басып алғыс(ы) келеді. Қала тұрғ(ы)ндары Отырарды ерл(і)кпен қор(ғ)айды. Отырарды қорғауш(ы)лардың ерліг(і)н хал(ы)қ ешқашан ұм(ы)тпайды. No 2. Көп нүктенің орнына тиісті əріптерді қой, көшіріп жаз. Б(і)з к(ө)ршілерімізбен тату-тəтті тұрам(ы)з. Көршілер(і)міз – жақсы к(і)сілер. Олар бізге (ү)немі көмектеседі. Мен күнде аулада көрші балалармен ойна(й)мын. Мен(і)ң ор(ы)с, қаза(қ), татар, (ұ)йғыр көршілер(і)м бар
Эпитет (грек. epіtheton – қосымша) – заттың, яки құбылыстың ерекшелігін, сыр-сипатын бейнелі түрде танытатын поэтикалық және стилистикалық ұғым, экспрессивті айқындаушы сөз. Мысалы, қазақ поэзиясында “алтын” сөзі эпитет ретінде көп қолданылады. Оның мағынасы да сан алуан: түсті (алтын күз); әдемілікті (алтын қасықтай); Бұл эпитет-теңеу құтты мекенді (алтын бесік – туған жер, алтын аймақ); атақ-дәрежені (алтын жаға); қазына-байлықты (алтын сандық); жаны таза, адамгершілігі мол кісіні (алтын адам, алтын кісі) білдіреді. Эпитет көбінесе сын есім, үстеу, зат есім, етістіктен жасалады. Көркем әдебиетте тұрақты эпитет жиі қолданылады.[1]
Көп нүктенің орнына тиісті əріптерді қой, көшіріп жаз. Қазақстанның оңтүстіг(і)нде Отырар деген қала болған. Оны Шы(ң)ғыс хан басып алғыс(ы) келеді. Қала тұрғ(ы)ндары Отырарды ерл(і)кпен қор(ғ)айды. Отырарды қорғауш(ы)лардың ерліг(і)н хал(ы)қ ешқашан ұм(ы)тпайды. No 2. Көп нүктенің орнына тиісті əріптерді қой, көшіріп жаз. Б(і)з к(ө)ршілерімізбен тату-тəтті тұрам(ы)з. Көршілер(і)міз – жақсы к(і)сілер. Олар бізге (ү)немі көмектеседі. Мен күнде аулада көрші балалармен ойна(й)мын. Мен(і)ң ор(ы)с, қаза(қ), татар, (ұ)йғыр көршілер(і)м бар