Дамыту (градация)- алдыңғы сөзден соңғы сөздің, алдыңғы ой-пікірден кейінгі лебіздің, әдепкі құбылыстан екінші құбылыстың екпін қуатының күшейіп, өсіп отыруы. Бұл көркемдік тәсіл құрылыс, жүйесі ұқсас бірыңғай сөйлемдердің іріктеліп шығуына, ой-пікірдің өткір, әсерлі айтылуына әрі мағыналық өрістің кеңеюіне кең еріс ашады. Абайдың «Келдік талай жерге енді» деген өлеңіндегі «Сергі, көңілім, сергі енді!», «Ұш, көңілім, кекке, кергі енді!», «Өрбі, сезім, өрбі енді!» деген шумақ аралық жолдар дамытуға құрылған. Сондай-ақ, ақынның Отыз жетінші сөзінде: «Биік мансап - биік жартас, ерінбей еңбектеп жылан да шығады, екпіндеп ұшып қыран да шығады...» немесе Бесінші сөзіндегі «Көкірек толған қайғы кісінің өзіне де билетпей, бойды шымырлатып, буынды құртып, я көзден жас болып ағады, я тілден сөз болып ағады» деген жолдары да дамыту әдісіне жатады
Кеше біздің ауылға қар жауып, дала бірдестен суып кетті.
Айдана бүгін сабаққа келмеп еді. Мен оған хабарласып едім, олмаған ауырып жатқанын айтты.
Мұғалім сыныпқа келмей қойған соң, өзім барып онышақырып келдім.
Кейбіреулер адамның сыртынан жамандап, өсек қылып, күліп жүреді.
Әкем маған әркім өзі үшін жауап берсін деп ұрысты.
"менің іздегенім - сенсің" -,деп жауап бердім оғанкідірместен.
"Мен тек сен үшін жаралғанмын"-, деп маған қайта - қайта айта берді ол.