Бұл суретке қараған кезде қаймағы бұзылмаған қазақ халқының тіршілігін елестетуге болады. Бұл жерде қазан, торсық, ағаш кеселер, ер тоқым, көрпеше тоқуға арналған құрал, садақ, қайрақ т.б заттар көрсетілген. Барлығымыз білетіндей бұл заттардың барлығы ата-бабамыздың қолданған тұрмыстық заттары болып табылады. Қазан - қазанды бұрындары ғана емес қазіргі кездеде аналарымыз бен апаларымыз тамақ пісіруге қолданады. Торсық - бұл ыдыс бұрынғы кездері кез - келген батырдың жанынан табылатын болған. Бұл ыдысқа не құйған десеңіз, айран, сүт, шұбат, қымыз, су секілді сусындардың бірін құйып салқын күйінде сақтауына мүмкіндік берген. Ағаш кеселер - бүгінгі күні де сорпа ішуге қолданылады. Ер тоқымды жылқының үстіне міңгестіретін болған.
Өмірге келген әрбір жанның басына берілетін бақ пен Алланың әмірімен жазылған өмір жолы, тағдыры болады. Әр адам өз арман-мақсаттарымен, алған тәрбиесімен ерекшеленеді. Сол тәрбиені беруші – әлпештеп отырған ата-анамыз. Ең бақытты жандар – ата-ананың мейірімін, қамқорын көріп, қасында жанашыр анасы мен қамқор әкесі барын біліп, жан жылуын сезініп өскендер. Ал сол бақыттың қадірін ұғына алып жүрміз бе?! Ата-анамыз өзіне тиісті құрметті көріп жүр ме?
Бүгінгі ата-ананың рөлі, расымен-ақ тым төмен түсіп барады. Қолдағы алтынның қадірі жоқ деген. Ата-анасы балам қатарынан қалмасын, қиналмасын, еңсесі тік жүрсын, ауырмай-сырқамай аман жүрсін деп бала жағдайының барлығын жасауға тырысады. Ағаш секілді жемісін де, жапырағын да, бұтағын да, жанын да, тәнін де береді. «Түн ұйқысын төрт бөліп» деген даналық бар қазақта. Бар айтпақ ойымыз осы сөздердің астарында тұр.
Ал бұл жақсылықтары үшін әке-шеше баладан еш ақы сұрап жатқан жоқ. Ата-ана қадірін оның ең басты бір ғана әрекетінен-ақ түсініп, сыйлауға болады ғой. Олар саған басқа ешкім бере алмаған нәрсені берді. Саған өмір берді. Ол өмірді саған дос та, махаббат та, ұстаз да, ғұлама да бере алмас еді. Алғаш басқан қаз-қадамымыз, былдырлап шыққан алғашқы бала тіліміз, қолыңа шоқ гүл алып, мектепке барған сәтіміз, алтын ұядан түлеп ұшқан кезіміз, осы сияқты әр алуан өмір тынысында ата-анамыз қашанда жанымызда. Олардың орнын басар адам жоқ және болуы да мүмкін емес.
Өмір – сын. А болған соң қиындыққа тап болып, тығырыққа тірелер күндер болады. Осындайда жаныңнан ана мен әкеден басқа табылар жан кемде-кем.
Ойыншық,доп,дəптер,кітап,қалам,сызғыш,күнделік,орындық,көрпе,жастық.
Жалқы:
Раушан,Арман,Тараз,Каспий,Ертіс,Павлодар,Нəби,Айгерім,Астана,Алматы