Әдеби әлемнің танымал туындылары оқырманына дәуірдің тыныс-тіршілігі мен тарихи кезеңдері, әлеуметтік теңсіздік пен қоғамдық құндылықтар, сондай-ақ автордың тебіреністері жайында сыр шертеді. Абайдың ұлы поэзиясы, Толстойдың тарихи прозасы, Ибсенның новаторлық драматургиясы біз үшін өткен күндердің картинасын құруға және де сол заманның әлеуметтік санасына кіріп кетуге мүмкіндік береді. Әрине, бұның барлығы да әдебиеттің құдіретті күші. Ол бізге шетел асып, шекараны бұзуға көмектеседі: түрік әлеміне жақын боламын десең, Памуктың романдары, ал үндістердің өмірімен танысамын десең, Рушдидың прозасы бар. Алайда, жазушы болу — үлкен жауапкершілік, әрі кез келгеннің қолынан келе бермейтін өнер. Содан болар, қазіргі жазушылардың көтерген әдеби жүктерінің ауырлығы соншалық, посткеңестік кеңістікте ұлттық проза кенжелеп, жазушы деген атақ құнсызданып бара жатқандай...
-Сәлем, Санжар!
-Сәлем, Дина!
-Сен қай мектепте оқисың?
-Мен (укажи тут нужную школу, я для примера напишу так) Лицей-мектепте оқимын.
- Сенің мектепте неше қабаттар бар?
- Үш қабат бар.
- Сенің мектепте не бар?
- О, біздің мектепте көп кабинеттер, асхана, кітапхана, спортзал бар.
- Саған мектеп ұнады ма?
- Иә, өте ұнады! Ол өте әдемі және жарық.
- Біздің сыныпта не бар?
- Біздың сыныпта терезе, перде, гүлдер, тақта мұғалімнің үстел, көп орындықтар және парталар бар.
- Сау бол!
- Сау бол!