Абай Кунанбайулы 1845 жылы Семей обылсында дуниеге келген.13жасынан ел билигине аралскан.Омбы да тағы да коп жерлерде окыган.Әжесі Айзеренин тәрбиесінде болған
Кітап – біздің досымыз Адамның досы – кітап, өмір кілті, Тең келмес оған жиған дүние мүлкі. Ақылшы, жанға серік жол бастаушы, Асыл ой, қазынасы, өмір көркі. Тұрады басын құрап әріп неден, Басталған білім басы әліппеден. Қарасақ шалқар теңіз, түпсіз мұхит, Оқысақ кітап сырын ашып неден. Түлекті тәрбиелер кітап – мектеп, Өседі сол кітаптан бұтақ көктеп. Молайтып ақылыңды сан еселеп, Береді білім нәрін кітап көптеп. Кітаптар – бейне жапырақ, Жырлайтын сырын өмірдің. Оқисың кейде жаттап, Көтеріп күйін көңілдің. Елімізде де атақты, Ғалым ата не тапты? Бәрін, бірін білесің, Оқи берсең кітапты.
Нет во Вселенной такого пространства куда бы не смогла унести человека книга. Планета Земля и космические дали материальный и духовный мир, царство света и тьмы везде можно побывать благодаря книге. Дети открывают для себя новые миры. Ребята могут оказаться гостями Королевства кривых зеркал побывать в Изумрудном городе в Бриллиантовой пещере и в Тридевятом Адам кітапты жүргізуге қабілетті емес еді Әлемнің , бірде- осындай ғарыш . Жер және ғарыш қамтамасыз , материалдық және рухани әлем, жарық пен қараңғылық патшалығының - барлық жерде сіз кітабының арқылы баруға болады . Балалар жаңа әлемдер табылған. Балалар Тридевятому жылы Diamond үңгірге Изумрудный қаласы келуге , айналар бұрмалау Корольдігінің қонақтары болуы мүмкін емес[/tex]
