Астана қаласы – Қазақстан Республикасының елордасы (1997 жылдың 10 желтоқсанынан). 2011 жылдың 1 қаңтарындағы мәлімет бойынша, халқының саны 697 257 адамды құрайды. Халық саны жағынан бұл қала - Қазақстанда Алматыдан кейін екінші орында.
Қаланың байырғы атаулары – Ақмола (1830-дан 1961 жылдарға дейін), Целиноград – 1961-ден 1992 жылдарға дейін, Ақмола – 1992-ден 1998 жылға дейін.
Қала Қазақстанның орталық бөлігінің солтүстігінде Ақмола облысында, Есіл өзенінің алабындағы өзен маңы жазықтығында орналасқан.
Астана өн бойына халықтың күші мен қайратын жинап, тәуелсіз Қазақстанның мақтанышына айналған Елордасы. 1997 жылдың 10 желтоқсанында Президент Н.Назарбаевтың ұсынысы бойынша Қазақстанның астанасы Алматыдан Астанаға (ол кезде Ақмола) көшті. Бұл шешімге көптеген себептер болды, негізінен елдің экономикалық және геосаяси мүддесіне байланысты. Астана ел аумағы ортасында орналасып, Еуропа мен Азияға көпір болып тұр. Қала елдегі экономикалық ірі аймақтардан алшақ жатыр. Өнідірісі дамыған болуы, аграрлы инфрақұрылымының болуы, маңызды транспорттық торап мәртебесі, жағымды экономикалық жағдайда болуы, үйлесімді табиғаты мен халық санының аз болуы – міне, осы факторлардың барлығы аталған қаланың астаналық мәртебесіне сай келіп, оның дамуына түрткі болды.
Қала күні жыл сайын 6 шілдеде атап өтіледі. Астана белсенді дамып жатқан қоғамның сөресіне айналды. Қаланы Есіл өзені бөліп жатыр. Онда баяу қозалыспен катерлер жүзеді. Осыдан біраз жылдар бұрын ғана мұнда саусақпен санарлықтай он қабатты үйлер болған. Ал қазірде мұнда 70 метр және одан да зәулім үйлер көп.
Жыл өткен сайын Астана қызмет көрсету саласы дамыған ірі мегапоислке айналып келеді. Жүздеген кафелер мен мейрамханалар, дүкендер, көңіл көтеру ошақтары мен сауда үйлері ашылды.
Бүгінгі Астана – жедел қарқынмен дамып жатқан заманауи қала. Сәулет өнеріне келсек, еуропалық және шығыстық үлгілердің жағымды дәстүрлері байқалады. Айналдырған бірнеше жылдың ішінде қаланың халқы үш есеге артты. Аз уақытта қаланың бет-бейнесі де айтарлықтай өзгерді.
Қаланың архитектуралық бейнесін қалыптастырар сәтте Нұрсұлтан Назарбаевтың оған еуразиялық рең беру қажет деген ұсынысы ескерілді.
Құрылыс барысында еуропалық технологиялар пайдаланылды. Сонымен қатар оған жергілікті және түркиялық, италиялық, француздық және швейцариялық компаниялар атсалысты. Жеделдетілген құрылыс қарқыны 6-7 жылдың шамасында Қазақстанның даласынан заманауи модернизацияланған, қайталнбас бейнесі бар қала тұрғызуға мүмкіндік берді.
В Корее же бесплатные добавки и замена закусок в ресторане (при условии заказа одного-двух главных блюд) – это факт.
Никаких чаевых! Если в большинстве азиатских стран с этим правилом просто смирились, то в Корее на отсутствие чаевых не обижаются, потому что не ждут.
Туристов, которые пытаются оставить чаевые, преследуют сотрудники ресторана с одной целью: вернуть деньги! Чего не скажешь о США, где клиентов преследуют, если чаевые не достаточно велики.
Инструктор по альпинизму Канг Сунг Ву, который часто навещает свою сестру в штате Вирджиния, удивляется: « Каждый раз, когда я расплачиваюсь за выпивку в баре в США, бармен спрашивает, нужна ли мне сдача. А почему, собственно, я ее должен кому-то дарить?!».
В Корее свою законную сдачу просить не нужно, а о чаевых мы уже говорили.
Еще одна приятная для туристов особенность: часто вы не просто получаете положенную сдачу, но и дополнительные бонусы. Например, таксисты в Корее в период с 12 ночи до 6 утра снижают стандартную таксу в 7,200 вон (6$) до 7,000 вон. Без сомнения, Южная Корея единственная страна в мире, где таксисты оставляют пассажирам чаевые.
Чаевые настолько не приняты в Корее, что запрос на перевод слова "tip" в англо-корейском электронном словаре на Naver, самом крупном поисковике в стране, не выдает ни одного результата!
Анна Мэйсон, австралийка, временно проживающая в Южной Корее, с сожалением отмечает: « Не важно, куда мы идем, всегда нам предоставляют скидку или бонусы. Я действительно буду скучать по этой приятной национальной особенности».
На вопрос «Знаете ли Вы страны, в которых закуски за столом постоянно бесплатно обновляют?», Скот Вайлд, туроператор, специализирующийся на Юго-Восточной Азии, ответил, что не знает ни одной страны с похожей традицией.
Но, к сожалению, « дни бесплатных закусок» в Корее могут быть сочтены из-за постоянно растущих цен на свежие овощи.
Некоторые рестораны в Сеуле уже начали брать символическую плату в 1,000 вон (90 центов) за обновление закусок. К счастью для туристов, большая часть владельцев ресторанов отказывается менять многолетние традиции корейского гостеприимства и плату за закуски не берет.
Многие объясняют отказ рестораторов брать деньги за закуски очень просто: «Корейцы просто не могут быть хорошими капиталистами». Отрывок одной из местных английских газет гласит «Корейцы должны научиться любить деньги».