Тіл - ұлт байлығы. Әр ұлт өз тілін қадірлейді, сыйлайды және болашаққа, келешек ұрпаққа аманат ретінде жеткізіп отырады. Тіл - ғасырлар бойы әр ұлттың ұрпақтан-ұрпаққа берілу арқылы жинақтаған бағасы жоқ мәдени байлығы. Біздің отанымыздың тілі – қазақ тілі. Қазір қазақ тілі – қазақ халқының ұлттық тілі. Ол Қазақстан Республикасының мемлекеттік тілі. Қазақ тілі – республикадан тыс елдерде тұрып жатқан қазақтардың тілі. Қазіргі таңда жер бетінде 13 миллионға жуық қазақтар өмір сүреді. Қазақ жазуы 1929 жылға дейін араб графикасын, ал1929 жылдан 1940 жылға дейін латын алфавитін қолданған. Одан бері қарай орыс графикасын қолдануда. 1989 жылы “Тіл туралы заң” қабылданып, қазақ тілі Қазақстан Республикасының мемлекеттік тілі мәртебесін алды. Кейін 1993 жылдың 28 қаңтарында Қазақстан Республикасының жаңа Конституциясында бекітілді. Мемлекеттік тіл – мемлекеттік рәміздердің бірі болып табылады. Мемлекеттік тіл – Қазақстан Республикасының әрбір азаматынан іс қағаздарды мемлекеттік тілде жазуын талап етеді. Әрбір ұлттық мемлекетте мемлекеттік тіл – ол елдің мақтанышы. Өйткені мемлекеттік тілде мемлекеттік дәрежеде маңызы бар құжаттар жазылады.
Бір ұмытқан жөн-жоралғылардан, қашан 3 немесе 4 жас жігіт және ауқатты иеге деген болып табылады жарияла-, бұл бас "денгене" пришли. Ғұрыптың шарттары: ие таковы, кірістің мақсатын танып, майлы қойды кеседі, барлық етті пісіреді. Напросившиеся жігіттер барлық етті, ішіп кет- сорпой жеуге керекке. Қарамастан және қарамастан, олар барлық ет және сорпу, сол жеңіл- тігімдермен және адалдауға керекке шығын қос өлшемде осилить алса санал-. "Денгене" тағы "сирне" атайды. "Денгене" Қазақстанының оңтүстіктің облыстарында ғұрып аталады, қашан 4-5 отбасы в сердебені малды кеседі және етті барлыққа бөледі. Бойынша жалғау еттің в сердебені тағы бір малды және олай бұдан әрі кеседі. Сол тезірек барлық ара аймақтың жылы климаттық шарттарының, чтобы ет бүлінбеді.
Один из забытых обычаев, когда 3 или 4 молодых джигита являются к состоятельному хозяину и объявляют, что пришли на "денгене". Условия обычая таковы: хозяин, узнав цель прихода, режет жирного барана, варит все мясо. Напросившиеся джигиты должны съесть все мясо, запить сорпой. И, если они не смогут осилить все мясо и сорпу, то считаются проигравшими пари и должны возместить ущерб в двойном размере. "Денгене" называют еще "сирне". В южных областях Казахстана "денгене" называется обычай, когда 4-5 семей в складчину режут скот и делят мясо на всех. По окончании мяса режут в складчину еще один скот и так далее. Это скорее всего из-за теплых климатических условий региона, чтобы не испортилось мясо
