Мен өнертапқыш болсам
Егерде мен өнертапқыш болсам,мен əрқашанда əдемі əшекейлер істеп,оларды əдемілеп,адамдарға сатушы едім. Менің қолым өнерлі болса, менің арманым барлығы менің еңбегімді бағалағанын қалаушы едім.
Неге сатушы едім? Неге сатпасқа? Адамдар оны тақса,онымен қуанып бетінде тек күлкі болса,абамдарға көңіл күй сыйлап жүрер едім. Адамдар оларды сатып алса мен білетін боламын,олар менің істеген қолөнерімді бағалайды деген екен деп ойлар едім. Келешекте егерде мен өнертапқыш болсам,қолымнан бəрі келсе,мен əрі қарай өз еңбегімді дамытатын боламын!
Зілді бұйрық деп аталған себебі менің ойымша ақын өз заманындағы қиыншылықты сипаттаған. Себебі үкіметтің қабылдаған жаңа заңы қазақ халқына ұнаған жоқ. Сол заң қазақ жігіттерін күштеп әскерге алуды негіздеген. Әрі үкімет халыққа соғыс жариялап, халықты әлсіретті. Сол заңның қазақ халқына ауыр келгеніне байланысты „Зілді бұйрық” деп қойған