Қақтығыстану – қақтығыстың жағымсыз зардабын алдын алу және даму заңдылықтары, оны шешу немесе жою әдістері туралы ғылым. Тарихи және көркем әдебиеттерде адамдар үшін күш салдары, формасы және мазмұны бойынша ерекшеленетін көптеген қақтығыстық жағдайлар келтіріледі. Мамандардың пайымдауларынша, соңғы бес мың жылда адамзат әлеуметтік қарама-қайшылықтарды шешудің ең қорқынышты формасы - он бес мың локальді және ортақ соғыстарға қатысқан.
Гераклиттің (530-470 ж.б.з.д.) ойы бойынша дүниеде бәрі ұрыс арқылы туады, ал соғыс пенен қақтығыс барлық заттың негізі. Соғыс бәрінің әкесі және бәрінің патшасы – деп санады. Ал Эпикур (341-270ж.б.д.) Гераклиттің ойымен бөлісіп, онда ұрыс адамдарды мейірімді және ұрыссыз өмір сүруге жетелейтін ұрыс деп тұжырымдады. [28,27]
Осы дәйектерге қандай қатынаста болмасақ та, өркениеттің бүкіл тарихы, кейде шешілуі күш қолдану әдістері мен тәсілдерін қолданусыз мүмкін болмайтын әлеуметтік қақтығыстардан тұрады, бұл жағдай шартсыз түрде халықтар өмірі мен әрекеттерінің барлық салаларына қалыпқа келтірілмейтін зиян келтіреді.
Тағы бір ерекшелейтін жайт, көбінесе ең күрделі байқалмайтын, анайы болып көрінетін жағдайлар, түрткілерден, себептерден туындайды, сондықтан да қақтығыстың маңыздылығы, оның құрамдас бөліктері, олардың шешу жолдарын қарастыру әлеуметтік психология ғылымының ең маңызды пәні болып табылады.
Барлық қақтығыстар адамның ішкі өмірі ерекшелігіне, сонымен қатар оның әлеуметтік қатынастарына негізделген психологиялық құрылымдардан тұратыны белгілі.
Қоғамда болып жатқан әлеуметтік процесстерді қақтығыстардың маңызды әлеуметтік мәселе болып табылатынын зерттеулерде көрсетті. Бұл бірқатар себептермен шарттасқан: қақтығыс феноменінің күрделілігі, сонымен қатар оның пайда болуын бірнеше мәнде түсіндірген.
Қақтығыс қоғамдық қатынастардың басым көзі болды. Ол айқын және латентті формаларда көрінеді. Ол тұлғааралық қарым-қатынастарға ене отырып, күнделікті өмір және мемлекеттің дамуына негізделген қақтығыстарда көрініс табады. Осындай жағдайдың басты себебі ретінде Аристотельдің (384-322ж..д.) ойы бойынша бастапқыда адамдарды табиғатынан жүйкесі жұқарған деп ойлады. Осыдан келе оның пікірі бойынша қақтығыс қоғамның қалыпты жағдайы болып саналады. Аристотель негізгі қақтығыстың қайнар көзі адамның тұрмыстық жағдайының жоғары немесе төмендігінен туындайды деп санады
Бұл сурет төрт мезгіл жайлы. Олар бір біріне әпкелі сіңілі секілді, бірнен соң бірі келеді. Ең үлкені қыс мезгілі қар өте көп жауатын кез, бірақ ол кезде Жаңа жыл қарсы аламыз. Ал екіншісі көктем бұл қазақтарға ұнайтын мезгіл себебі Наурыз айында қазақтар Жаңа жыл қарсы алады, қыста болатын жаңа жыл ол орыстарға арналған, бірақ қазақтарда тойлайды. Үшінші сүрет бұл жаз мезгілі, бұл кезде оқушылыр демалысқа шығады және өте ыстық мезгіл болғасын теңізге, бассейнге барады. Ал ең соңғысы ол күз мезгілі оқушылардың сабаққа баратын күндері басталады, жаңбырлы күндер көп болады. Ал өзіме мезгілі ұнайды
Место многоточие поставиш свою любимую время года.
1.Шапқы - түрлі металды қыздырып не құрғақ күйінде кесуге, шабуға, жаруға арналған асыл аспап.
2.Гарпун-ұшы сүйектен жасалған сүңгі
3.Құрастырмалы қарулар-...
4.Терімшілік-Жинау,Теру.Алғашқы адамдар жер бетіне ағаш,бұта басында өсіп тұрған әр түрлі жеміс-жидектерді теру,жеуге жарамды тамырларды қазып алу.
5.Аң аулау-аңшылық ,түз жануарларын аулау кәсібі.
6.Балық шаруашылығы-халық шаруашылығының балық аулау, тасымалдау, қорғау және өсірумен, өңдеумен, су өсімдіктерін жинаумен шұғылданатын саласы.
7.Мұз басу-Жер бетіндегі барлық табиғи мұздықтар жиынтығы.
8.От жағу-күйдіру,жағу,өртеу
9.Үңгір-жер асты суларының әрекеті нәтижесінде утас, доломит, тас тұзы, гипс сияқты тез еритін шөгінді жыныстардың тараған ауданында пайда болатын көлемі әр түрлі жер асты қуыстар.